Het derde seizoen van deze Caribische politieserie begint met de dood van Engelsman nummer 1 en de entree van Engelsman nummer 2 als nieuwe politieagent op Saint Marie. Dwayne, Fidel en Camille moeten hem inwerken, maar al snel lossen ze moorden op alsof ze altijd samengewerkt hebben. Weer net zo’n ‘gezellige’ serie als de eerdere twee.
Author Archives: Danielle
The Hairy Bikers Asian Adventure (6 afl.)
Een zalig programma over twee harige ouwe bikers die op hun motoren Azië rondrijden en de heerlijkste gerechten verkennen. Ze doen in het programma Hong Kong, Thailand, Japan en Zuid-Korea aan. De droge humor en het respect dat ze hun gastheren tonen maken het een fijne show om te kijken, en natuurlijk dat ze bij elk gerecht weer oprecht verbaasd zijn over hoe lekker het allemaal is.
Bangkok girl (2002)
Bangkok girl gaat minder over de prostitutie in het nachtleven van Bangkok dan de omschrijving van deze documentaire wil doen geloven. De documentairemaker raakte al snel onder de indruk van een negentienjarige ‘serveerster’ en haar strijd om te overleven. De documentaire laat haar dagelijks leven zien, zonder echt de diepte in te gaan.
The Taliban Cricket Club – Timeri N. Murari
Het door oorlog verscheurde Afghanistan met de dictatuur van de Taliban wordt pijnlijk neergezet in de roman The Taliban Cricket Club van Timeri N. Murari. Hoofdpersoon Rukhsana, een journaliste met een goede buitenlandse opleiding, wordt van de ene op de andere dag door de Taliban naar huis gestuurd en mag, net als andere vrouwen in het land, niet anders dan met burka en een mannelijk familielid als begeleider naar buiten. Desondanks blijft ze in buitenlandse media berichten over de misstanden in Kabul. Als de Taliban als propaganda cricket in Afghanistan wil introduceren ziet ze haar kansen schoon. Een fraai geschreven boek, waarin wreedheden beschreven worden die je je amper kunt voorstellen. De hoofdpersonen in het boek weten zich er echter, met innerlijk verzet, doorheen te slaan. Absoluut een aanrader!
Expeditie Zijderoute. Schatten uit de Hermitage – Hermitage, Amsterdam
Een goed getimede en fraaie expositie over de verschillende archeologische vondsten langs de Zijderoute(s) uit de Russische Hermitage: wijduiteenlopende vondsten zelfs. Van beeldjes van kamelen uit klei tot muurschilderingen, van verkoolde houten panelen tot zijden kleden en amuletten. En dat net voor ik naar Oezbekistan ga, een gebied dat goed vertegenwoordigd is. Of het nu gaat om fabeldieren, demonen, Boeddha of zijderupsen, bij alle onderdelen wordt uitgebreid toelichting gegeven met namen die mij volledig onbekend in de oren klinken. Een bijzonder mooie expositie. Ik ben alleen bang dat ik me nog flink moet inlezen, voor ik daadwerkelijk die contreien ga bezoeken.
My first murder – Leena Lehtolainen
Het probleem met Scandinavische boeken vind ik altijd de namen: al ken ik de taal niet, ik wil ze toch de juiste klank meegeven. En daardoor word ik flink afgeleid van het verhaal (wat een beetje klinkt als AbFab’s Edina in gesprek met Sofie Grabol). En desondanks heb ik My first murder van Leena Lehtolainen gelezen. Het verhaal is niet heel sterk maar wel makkelijk leesbaar, ondanks alle onuitspreekbare plaats- en wijknamen in en rondom Helsinki. Omdat ik ook nog eens aan het begin van de serie wilde starten, en dus met een boek uit 1993 begon, is ‘t nog lastiger inleven. Een krimi zonder mobiele telefoons en Google-zoekopdrachten, dat kan bijna niet meer.
Neighbour Food Market – Westergasfabriek
Op het terrein van de Westergasfabriek vindt één keer per maand de Neighbour Food Market plaats: een verzamelplaats voor innovatieve, creatieve koks, traiteurs, foodies en andere mensen die van lekker eten houden. De keuze is groot: van Peruaanse flan de quinoa en ceviche tot Spaanse pintxo en Portugese pastel de nata, van ree-merguez tot Libanese bietentahina. En alles ziet er even mooi uit, net als het overgrote deel van de bezoekers: een multiculti mooi en hip publiek. Erg leuk maar vooral erg lekker! www.neighbourfoodmarket.nl
Hummingbird 2013 (a.k.a. Redemption)
Jason Statham staat niet bepaald bekend om zijn serieuze rollen. Het begin van Hummingbird is dan ook redelijk standaard: Statham knokt zich als dakloze Joey letterlijk en figuurlijk door zijn leven op de straat. Maar ergens halverwege verandert de film ineens in een serieus verhaal, met een Poolse non die in het verleden misbruikt is, een vriendin van Joey die vermoord wordt en Joey die zijn oorlogstrauma’s niet goed kan verwerken. Joey ziet kansen om, als spierbundel voor de Chinese maffia, zijn ex-vrouw en dochter wat toe te schuiven en de daklozen een lekkere maaltijd te geven, onderwijl zorgend voor de non. Om een lang verhaal kort te maken: de film voldeed niet echt aan de verwachtingen. Geef mij maar een simpele knokfilm!
Arctisch dagboek – Jelle Brandt Corstius
In de Boekenweek is Arctisch dagboek voor 2,50 te koop. Na op twee adressen ‘uitverkocht’ te horen te krijgen, weet ik er toch nog een te scoren. Het is natuurlijk een dun boekje, dus het is zo uit. En dat is dan weer jammer want hij zet hij net zo gemakkelijk de verveling op een cruiseschip neer als een desolaat dorp boven de poolcirkel, met dezelfde nonchalante gelatenheid maar toch met een kritische ondertoon.
Een mooie jonge vrouw – Tommy Wieringa
Ik wilde al een tijdje eens een boek van Tommy Wieringa lezen. Het Boekenweekgeschenk Een mooie jonge vrouw is een mooie korte introductie. Het boek doet me denken aan Triggerhappy van Bart Chabot: het leven van een man loopt helemaal spaak, zonder dat hij er zelf invloed op lijkt te hebben. De schrijfstijl van Wieringa is minder simplistisch dan die van Chabot maar leest desondanks net zo makkelijk weg. Niet onaardig, dus.
De bergen achter Sotsji. Jelle Brandt Corstius (6 afl.)
Met de ontwikkelingen in De Krim in Oekraïne op dit moment is het programma De bergen achter Sotsji van programmamaker en auteur Jelle Brandt Corstius erg actueel. In korte gesprekken met bewoners van de Kaukasus legt Brandt Corstius heel rustig bloot hoeveel schrijnende situaties de voormalige Sovjet-Unie en het huidige Rusland veroorzaakt hebben en nog veroorzaken. Schuivende grenzen in Georgië en Ossetië, grenzen van prikkeldraad rond Tsjetsjenië, families die van elkaar gescheiden zijn, mensen die ontheemd zijn. De mooie plaatsjes worden volkomen overschaduwd door de verhalen.
Let me go – Chelsea Cain
Het vooralsnog laatste boek in de Archie Sheridan en Gretchen Powellreeks, Let me go, is weer spannend en fast paced. Op vrijwel elke bladzijde gebeurt wel iets spannends. Of het helemaal realistisch is? Waarschijnlijk niet. Maar het tempo en de aimabele hoofdpersonen (op seriemoordenares Gretchen na) maken dat je het boek razendsnel uitleest: Archie komt achter de motieven van zijn nieuwe geliefde, krijgt zijn eerste lapdance en probeert journaliste Susan op alle mogelijke manieren te beschermen. Desondanks wordt ze ontvoerd. De zoon van een drugbaron vecht ook voor Susan maar lijkt de strijd te verliezen… Lekker en lekker simpel leeswerk!
Jeff Wall. Tableaux Pictures Photographs 1996-2013 – Stedelijk Museum, Amsterdam
In 2008 kwam ik in het Deutsche Guggenheim in Berlijn voor het eerst in aanraking met fotografie van Jeff Wall. Toen was ik niet bijzonder onder de indruk: er hingen maar 6 werken en ik had hele andere verwachtingen van het museum na het Peggy Guggenheim in Venetië. Maar de werken in het Stedelijk zijn indrukwekkend, net als de verschillende manieren van presenteren: van snapshotachtige opnamen tot kunstige digitale bewerkingen waar een graf vol zit met zeesterren, van lichtbak tot digitale print. De foto met boksende jongens heb ik recentelijk ergens anders gezien, maar ik weet niet meer waar. Het werk War Game dat ik in 2008 ook zag, wordt ook hier geëxposeerd. De titel slaat op spelende jongens in de achtergrond, terwijl het beeld in de voorgrond (slapende kinderen op een braakliggend terrein) veel indringender is. De zelfkant van de maatschappij is bij Wall sowieso een terugkerend thema.
Marcel Wanders. Pinned up. 25 jaar vormgeving – Stedelijk Museum, Amsterdam
Omdat ik al in het Stedelijk was, heb ik ook de expositie van Marcel Wanders bekeken. Ik was verbaasd over het aantal producten en de diversiteit: gebruiksartikelen zoals vazen, kussens en borden, meubels zoals stoelen maar ook kunstwerken die geen gebruikswaarde hebben zoals drie grote kunststoffen vrouwenhoofden met Japanse uitstraling en gehaakte lampen. En dat alles bijzonder mooi geëxposeerd! Ik mag dan een cultuurbarbaar zijn, de uitspraak die ik een vrouw naast me hoorde doen spande toch wel de kroon: ‘hij doet veel ehh, ehhh, textielerigs, hè?!
Felix Vallotton – Van Gogh Museum, Amsterdam
Met de museumjaarkaart kan ik langs de enorme rij die voor het Van Gogh Museum staat te wachten. De expositie van Felix Vallotton, waar ik voor kom, zal niet hun bestemming zijn schat ik zo in. De expositie van Vallotton bestaat grotendeels uit zwart-withoutsnedes. Ik vind ze interessant, maar niet erg bijzonder. De schilderijen van Vallotton daarentegen zijn erg fraai: sterke vlakken, niet-correcte perspectieven geven de schilderijen kracht. Mooi in eenvoud. De mythische schilderijen zijn daarop een uitzondering: ik vind ze naargeestig en flets, onaantrekkelijk. Maar al met al is de expositie zeker de moeite van het bezoeken waard. Mijn favoriet: nude in a red chair.
Mom & Me & Mom – Maya Angelou
Maya Angelou schreef 7 indrukwekkende autobiografische boeken. Aanvullend beschrijft ze in het boek Me & Mom & Me haar band met haar moeder. Als jong meisje wordt ze door haar moeder naar haar oma van vaders kant gestuurd en ze komt pas terug als ze een tiener is. Haar relatie met haar moeder moet zich dan nog ontwikkelen. Het boek flitst door decennia van een indrukwekkend leven. Aanrader!
Je hebt het niet van mij, maar…: Een maand aan het Binnenhof – Joris Luyendijk
De schrijfstijl van Joris Luyendijk is plezierig. Zijn boeken over het Midden-Oosten zijn interessant en vaak ontluisterend. En dat is ook het boekje Je hebt het niet van mij, maar… In dit boek beschrijft Luyendijk de werking van de vierhoek tussen politici, journalisten, voorlichters en lobbyisten. Het is een onderwerp waar ik weinig affiniteit mee heb maar dat door dit boek zeer toegankelijk gebracht wordt, met een zelfde ontluisterende werking als zijn eerdere boeken. Aanrader!
Van Moskou tot Medan
Het laatste boek van Jelle Brandt Corstius dat ik nog niet gelezen had, Van Moskou tot Medan, was ook weer veel te snel uit. Vermakelijke, kritische verhalen en een scherp kantje humor over Rusland, Indonesië en Ethiopie, gelardeerd met hier en daar een verhaal over Nederland en buitenlandse bezoekers. Ik blijf genieten van de columns. Wat jammer is, is dat ik nu alle boeken van Jelle Brandt Corstius gelezen heb en moet wachten op nieuwe. Aanrader(s)!
Kill you twice – Chelsea Cain
In het vijfde boek uit de Archie Sheridan en Gretchen Powell reeks weet politieagent Archie de verleiding om de seriemoordenares Gretchen te bezoeken te weerstaan tot journaliste Susan Archie een verhaal van Gretchen laat horen. Archie’s fixatie op de moordenares die hem in het verleden vreselijk heeft gemarteld, is onveranderd en zijn team is bang dat dat zijn gezond verstand bedreigt, net als de bloederige zaken die ook in dit boek weer opgelost moeten worden. Spannend en lekker makkelijk leesbaar!
Major Crimes, seizoen 2 (19 afl.)
Toen The Closer eindigde en de spin off Major Crimes begon, ben ik automatisch overgestapt. En het eerste seizoen was best goed. Het tweede seizoen vind ik beduidend minder sterk, vooral omdat ik niet hou van langlopende dramatische verhaallijnen. En dat is precies wat er in het tweede seizoen gebeurt. De laatste aflevering van het seizoen is daarentegen wel weer aardig.