Na een kleine expositie in Duitsland eind vorig jaar, is het bijzonder om deze grote(re) expositie van Hundertwasser in het Cobra Museum te zien. Zoals het museum het beschrijft: een herwaardering van Hundertwasser en de relatie met Cobra. De expositie toont schitterende schilderijen die de invloeden van zijn verblijven in Parijs laten zien, zoals de invloeden van art brut en de invloeden van Japanse schilders als Hiroshige, die ook een grote invloed op van Gogh heeft gehad. Door de Japanse schilders kwam hij in Japan terecht, waar het zenboeddhisme en het taoisme zijn werk sterk beinvloedden. Een leuk detail: een aantal schilderijen komt uit het Peggy Guggenheim Museum in Venetië, een museum waar ik ook erg enthousiast over was. Ik vind het een aanrader!!! (afbeelding: Big Way)
Author Archives: Danielle
Duck Dynasty, seizoen 1 (15 afl.)
Met een beetje het schaamrood op de kaken, moet ik bekennen dat Duck Dynasty incidenteel best lekker vermaak is. Simpel, ja. Vooropgezet, ja. Grappig, ja ook! Ik ontdekte de serie toen ik een keertje niet in slaap kon komen, en af en toe kijk ik even een aflevering. En voor je het weet heb je 15 afleveringen lang gekeken naar een familie van miljonairs die van gekkighheid niet weten wat ze moeten doen, of het nu het in de boom takelen van een oude caravan als jachthut betreft of het met militair geweld opblazen van beverdammen. Hilarisch, ondanks de enscenering.
Sweetheart – Chelsea Cain
Detective Archie Sheridan is het slachtoffer geweest van een psychopatische seriemoordenares, Gretchen. Zij heeft hem vreselijk gemarteld, dood laten gaan en weer bij gebracht. En sindsdien is hij volledig door haar geobsedeerd. Zo erg zelfs, dat een aantal nieuwe moorden hem niet echt op een ander spoor brengt. Tot het allemaal misgaat. Sweetheart is beduidend minder grafisch dan Cain’s eerste boek maar net zo makkelijk en snel leesbaar, met voldoende spanning en een zich ontwikkelende verhaallijn om het boek niet neer te willen leggen.
Heartsick – Chelsea Cain
Het eerste boek van Chelsea Cain, Heartsick, begint met de gruwelijke marteling van een politieagent door een vrouwelijke psychopaat. Ze laat de politieagent in leven en laat zichzelf inrekenen, alleen om op die manier macht over hem te houden. Zelfs als hij door zijn team teruggehaald wordt om een volgende seriemoordenaar op te sporen, blijft ze hem manipuleren. De martelingen en moorden worden in grote mate van detail beschreven, maar het boek blijft desondanks goed leesbaar, met voldoende spanning om het boek niet weg te willen leggen. Eens kijken of de volgende in de reeks ook zo spannend is!
NCIS: Los Angeles, seizoen 3 (24 afl.)
NCIS: Los Angeles blijft een leuke actieserie waarvan bijna iedereen wel een paar afleveringen heeft gezien: veel actie, humor, mooie mensen en LL Cool J. En de serie, die vooral over hoofdpersoon Callen gaat, eindigt na 24 afleveringen met moordzaken op militair personeel op een mooie cliffhanger. Dus dan moet je wel verder naar seizoen 4!
Little mosque on the prairie, seizoen 6 (11 afleveringen)
Little mosque on the prairie begon een aantal jaren geleden supersterk: ontzettend niet-politiek correcte situaties en voorvallen schetsten het dagelijks leven in het kleine Canadese stadje Mercy, waar de kerk van de christelijke bevolking ineens ruimte moest inruimen voor een moskee voor een heel erg diverse groep moslims. Alle vooroordelen over en weer werden uitvergroot neergezet, waardoor de humor (en niet het moraal van het verhaal) de overhand had. Ik vond het erg grappig. Maar inmiddels, in seizoen 6, zijn alle situaties uitgemolken, is de focus verschoven naar het liefdesleven van imam Amar, zijn scheidende schoonmoeder en de beslommeringen van de losbandige burgemeester van Mercy. En dat is jammer, alle kracht is eruit en de serie is een slap aftreksel van die eerste seizoenen. Als ik het van tevoren had geweten, had ik de moeite niet genomen dit laatste seizoen te kijken.
The Beast – Faye Kellerman
Faye Kellerman stelt nooit teleur. Ook het 21e boek in de Peter Decker-serie is weer geweldig: persoonlijk, spannend, met een rode draad die langzaam op z’n doel afgaat. Zalig! Decker treft een bijzondere moordzaak aan: een rijke dode kluizenaar is opgesloten bij zijn woeste tijger. De moord kan pas onderzocht worden als de tijger afgevoerd is. Het begin van gruwelijke ontdekkingen in een gewoon appartementencomplex, waar medebewoners niets of nauwelijks iets opgemerkt hebben. Samen met Marg en Scott werkt Decker gestaag door richting een oplossing van de zaak, terwijl intussen thuis zijn pleegzoon weer de nodige drama’s doormaakt. Jammer genoeg schemert er al een stukje dreigend einde aan de serie door in het boek. Hopelijk niet te snel! Een absolute aanrader!!!
Braquo, seizoen 2 (8 afl.)
Seizoen 2 van Braquo, een harde, ongelikte Franse politieserie, begint met de arrestatie van de vier politieagenten in het team van Eddy Caplan die net iets te vaak over de streep gegaan zijn. Caplan neemt volledig de schuld op zich waardoor twee collega’s bij de politie kunnen blijven, de ander wordt ontslagen. Maar dan zijn ze er nog niet: Caplan wordt gerecruteerd om te infiltreren in een team van zware criminelen en dan begint de ellende pas goed. Corruptie, hebzucht en wraak strijden met eer en filantropie. Caplan’s team krijgt zware klappen te verduren, niet alleen door verschillende zware criminelen, ook door grote wapenhandelaren en corrupte politici en politie. De serie eindigt op een trieste cliffhanger, waardoor je met smart wacht op seizoen 3. Maar of dat seizoen er komt?
Orange is the new black, seizoen 1 (13 afl.)
Als de naam Jenji Kohan (bekend van het steengoede Weeds) aan een serie verbonden is, dan moet het wel goed zijn, was mijn idee. En dat klopt. De serie Orange is the new black gaat over Piper Chapman, een hoogopgeleide WASP die door een lesbische relatie met een drugsdealer in haar jongere jaren, voor 15 maanden in de gevangenis terechtkomt. Haar verloofde en vrienden beloven haar te steunen, maar het harde leven in de gevangenis zorgt ook voor de nodige spanning in haar relaties buiten de bajes. Hard, rauw en recht voor z’n raap! Een serie die je gedoseerd kijkt, omdat je er niet te snel door wilt zijn, maar eigenlijk het liefst in één ruk achter elkaar wilt kijken. Aanrader!
NW – Zadie Smith
Het vierde boek van Zadie Smith, NW, verwijst naar de wijken van Londen met deze postcode. De wijken staan voor een gebied waar (het verschil in) sociale klasse (met andere wijken) pijnlijk duidelijk is. Het verhaal bestaat uit 4 delen: het eerste deel over de blanke Leah, die zich ontvochten heeft aan NW maar zich niet vrij kan vechten van de problemen in haar leven. Haar leven is verbonden met het leven van Keisha, van Caribische afkomst, die na een succesvolle studie een goede baan als advocate heeft, maar altijd twijfelt aan de echtheid van zichzelf. Dan is er ook nog Felix: na een moeilijke jeugd in de councilflats heeft hij zich losgemaakt van zijn drugsverslaving en een relatie met een drugsverslaafde agorafobe oudere vrouw. Aan het einde van het boek komen de verhaallijnen van Leah en Keisha, die haar naam veranderd heeft naar Natalie, bij elkaar en speelt Felix alleen in de periferie een rol. Smith scheidt de verhalen door elke hoofdpersoon een geheel eigen vertelstijl te geven: een nogal verwarde chaos van onafgemaakte zinnen en gedachten bij Leah, een mooie heldere maar schrijnende vertelstijl bij Felix en in eerste instantie ook bij Natalie, tot ook daar verwarring, onzekerheid en mentale instabiliteit de overhand krijgen. Een bijzonder boek!
Veep, seizoen 2 (10 afl.)
De komedie Veep is grappig, zonder hilarisch te zijn. Scherpe humor, een oneindige stroom scheldwoorden ‘off camera’ en een opgeplakte glimlach als de Veep in de spotlight staat. En dat kost soms wat moeite, want alles wat mis kan gaan, voor de vice president van de Verenigde Staten, dat gaat ook mis: haar dochter bemoeit zich met de internationale politiek, maar ex-man verstuurt mailtjes dat hij zoveel invloed heeft op de Veep dat hij haar koers kan beïnvloeden en de POTUS (president of the US) waait met alle winden mee, maar altijd de verkeerde kant op. Selina staat er dus alleen voor, met haar team van ja-knikkers, manipulators en slechte communicatieadviseurs.
Deception, seizoen 1 (11 afl.)
Undercoveragente Joanne gaat terug naar het huis waar ze vroeger is opgegroeid om in de verschrikkelijk rijke familie op zoek te gaan naar de moordenaar van haar beste vriendin van vroeger. Eenmaal terug bij de Bowers familie krijgt ze meer te verwerken dan ze zelf had ingeschat: meer moorden, haar gevoelens voor de jongste zoon des huizes, wantrouwen van de vrouw des huizes en de problemen waarin de jongste dochter zich weet te werken. Een vrij langzame serie, maar toch spannend.
Veep, seizoen 1 (8 afl.)
Normaliter ben ik niet weg van politiek getinte series, Veep is daarop een uitzondering. Julia Louis-Dreyfus speelt de Veep: de behoorlijk grofgebekte, manipulatieve, politiek niet altijd even stabiele (en zeker niet correcte) vice president van de Verenigde Staten. Allereerst moest ik me ook nog over haar rol als Elaine in Seinfeld zetten, maar de serie bleek verrassend grappig. Vooral de paradox tussen de publieke Veep en de Veep achter de schermen. Lekkere serie, met voldoende humor om ook seizoen 2 te kijken.
The Necrophiliac – Gabrielle Wittkop
Door een enthousiast stukje van The Guardian werd mijn interesse gewekt voor de novelle The Necrophiliac van Gabrielle Wittkop. Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1972 maar pas recentelijk vertaald in het Engels. The Guardian geeft aan dat als je na de ‘schokkende inleiding’ niet bent afgehaakt, je het boek waarschijnlijk verrassend zult vinden. Nu was de tijdgeest 40 jaar geleden waarschijnlijk dusdanig anders, maar anno 2013 ervaar ik het boek niet zozeer als schokkend. Uiteindelijk hebben boeken als Het Parfum van Süskind al een pad gebaand voor onsmakelijkheden. En onsmakelijk en ranzig: ja, dat is het. Macaber maar goed verwoord: ook dat is het regelmatig. De door de Guardian voorspelde appreciatie voor de hoofdpersoon blijft bij mij echter uit. Sterker nog, aan het einde van het boek wordt de fascinatie van de hoofdpersoon voor ontbindende lichamen pas echt onsmakelijk.
Death Angel – Linda Fairstein
Linda Fairstein is een van mijn favoriete schrijfsters en haar boeken kunnen niet snel genoeg verschijnen. Dus op de dag na verschijning van haar meest recente, Death Angel, duik ik er vol enthousiasme in.
Net als in haar eerdere boeken beschrijft Fairstein ook in Death Angel met oog voor detail een stuk geschiedenis van New York. De geschiedenisverhalen zijn verweven met de spannende verhaallijn over een vermoord meisje in het hart van Central Park. Alex Cooper, Mike en Mercer staan voor de uitdaging om de identiteit van het meisje te achterhalen om op die manier haar moordenaar te vinden. Dat ze en passant ook allerlei oude en nieuwe misdaden tegenkomen, is natuurlijk niet nieuw bij dit vasthoudende trio. Spannend, in één ruk uit te lezen! Aanrader!
The woman who went to bed for a year – Sue Townsend
Het idee, een vrouw die nadat haar kinderen naar de universiteit gaan, een jaar haar bed niet uit wil komen, was voldoende interessant om het boek op te pakken. Zeker als je het jeugdsentiment meerekent dat auteur Sue Townsend (van Adrian Mole 13 1/2) oproept. Het boek begint humoristisch, met een volledig begrip voor de redenen dat ze het bed niet meer uit wil. Maar al gauw wordt het een beetje schrijnend en ga je, of je het wilt of niet, toch nadenken of het niet serieuzer genomen moet worden. Het einde is dan ook bijzonder onverwacht. Een mooi boek, met een klein stukje ongeloofwaardigheid op ongeveer 2/3 van het boek. Maar al met al de moeite van 437 bladzijden waard! Makkelijk en plezierig leesbaar. Bijzonder!
Big Girl Panties – Stephanie Evanovich
Even dacht ik dat Janet Evanovich een nieuw boek had uitgebracht, maar het bleek van de hand van haar nichtje Stephanie te zijn: Big Girl Panties. Eigenlijk een veredeld Bouquetreeks romannetje, niets meer en niets minder. De met zwaar overgewicht kampende Holly komt in een vliegtuig naast de superfitte personal trainer Logan te zitten. Hij biedt aan haar te trainen en al gauw vliegen de kilo’s eraf. Maar ze blijft mollig. Logan wordt verliefd op haar maar kan moeilijk accepteren dat hij gezien wordt met een mollige vrouw in plaats van een graatmager model. De vraag is: overwint hun liefde de problemen? Makkelijk leesbaar boek, maar een erg mager verhaal.
Stranded – Alex Kava
Wat een geweldig boek, deze elfde Maggie O’Dell. Maggie en Tully zittenn een seriemoordenaar op de hielen die een spoor van moorden achterlaat. En niet voor ‘t eerst heeft de seriemoordenaar een obsessie voor Maggie. Een obsessie die alleen maar kan leiden tot heel veel gevaar. Tegelijkertijd gebeurt er veel in Maggie’s privéleven: haar huis dat afgebrand is, haar vriendin Gwen die problemen ervaart in haar werk en privéleven, haar relatie met Platt. En dan ook nog een nieuwe ster aan het firmament in de vorm van K-9 trainer Creed, waar we vast meer over gaan horen. Eigenlijk kan ik nu al niet wachten op het volgende boek! Aanrader, aanrader, aanrader!
Jumper (2008)
Standvastig weigeren om tv-shows als ‘jongens tegen de meisjes’ of iets anders vreselijks te kijken wierp geen vruchten af, tot ik toegaf aan het kijken van de film Jumper. Een film die me absoluut niet tegenviel. Als een jongen bijna verdrinkt en ontdekt dat hij kan teleporteren loopt hij weg bij zijn slechte vader en berooft hij een paar banken om het goede leven te kunnen leiden. Uiteindelijk wordt hij opgespoord en dan begint de ellende en vooral het razendsnel teleporteren pas echt. Niet eens een slecht verhaal en ook nog best aardig uitgevoerd, dus ik heb me wel vermaakt met deze film.
The world of manga – Wereldmuseum, Rotterdam
Omdat mijn vijftienjarige nichtje bij me logeert, die gek is op manga, gaan we richting Wereldmuseum in Rotterdam voor de expositie ‘The world of manga’. Het Wereldmuseum zit aan een leuk stukje haven in een indrukwekkend pand: van buiten en binnen mooi, met ontzettend stijlvol opgezette expositieruimtes. De audiotour krijg je gratis bij een entreekaartje. De expositie bestaat uit filmpjes, films, tekeningen (manga en anime) en geeft een stuk historische achtergrond bij de vaak redelijk ondoorgrondelijke verhalen: van de wachters en demonen die in het boeddhisme waakten over de wereld en de mensen tot verhalen over wolfgoden. Een mooie expositie, die zeker de moeite van de trip er naartoe waard is!