Het was weer genieten: Charley Boorman’s plezierige manier van presenteren, in een ruig en onherbergzaam Canada, van oost naar west op de motor. En de activiteiten zijn niet kinderachtig: hoge bergtoppen bedwingen, spelunken door extreem smalle doorgangen, duiken in ijskoud water, rodeo rijden en goudzoeken. En natuurlijk volop mooie plaatjes van het land. Genieten dus weer, nu op zoek naar een nieuw seizoen!
Author Archives: Danielle
Death in Paradise, seizoen 2 (8 afl.)
De lompe, klagerige Engelse politieagent Richard Poole (Ben Miller) heeft zijn kans voorbij laten gaan om terug te keren naar Engeland en is daarom gedwongen om langer op het warme Saint Marie te blijven werken. De samenwerking met de collega’s, relaxte Dwayne (Danny John-Jules) en punctuele, precieze Fidel (Gary Carr) is inmiddels redelijk plezierig geworden, maar hij wordt vooral goed aangevuld door de mooie collega Camille (Sara Martins). Samen lossen ze bijzondere en schijnbaar onmogelijke moordzaken op, die het gemiddelde team voor raadsels zouden stellen. Ook nu weer een ontspannen, gezellige politieserie die geschoten is op ‘t mooie en zonnige Guadeloupe. Jammer dat er nog geen derde seizoen is!
A good day to die hard (2013)
Van de vijfde Die Hard film verwacht je natuurlijk niets meer dan een zwak verhaal en keiharde actie met veel schieten en knokken. Gooi daar bovenop een flink aantal vernielde auto’s, een ontploffende helictopter en snibbige vader-zooninteractie en wat typisch Russische criminelen en je hebt een recept voor een lekkere, eenvoudige, mooie actiefilm. Ondanks zijn ‘gevorderde’ leeftijd, zet Bruce Willis zijn karakter weer net zo sterk neer en past ‘t gewoon goed bij elkaar, Willis en knokfilms. Genieten dus!
Charley Boorman’s South African Adventure (4 afl.)
Laat de programma’s van Charley Boorman maar komen: ook in Zuid-Afrika toert hij op zijn motor het land door en bezoekt bijzondere bestemmingen. Of het nu een ijzerertsmijn is, abseilen van de Tafelberg, duiken naar diamanten of op zoek naar wild in de natuurparken, hij brengt het allemaal met zijn unieke gevoel voor humor en zonder enige oordeel over de wenselijkheid van wat hij ziet. Lekker verfrissend en altijd leuk. En natuurlijk gaat ie nergens naartoe zonder sidekick Russ, die het perfecte glas-is-half-leeg commentaar in de serie brengt en die gillend uit de auto springt als ze op onneembaar gladde passen in een glijpartij richting ravijn suizen. Zalig!
Going to meet the man – James Baldwin
De verzameling korte verhalen in Going to meet the man is best taai, de tijdgeest (jaren 60) pijnlijk aanwezig en racisme altijd sterk voelbaar in de achtergrond: of het nu gaat om mixed race relaties, moeilijke familieverhoudingen of vriendschappen, het zijn grotendeels verhalen die je met een naar gevoel laten zitten. Het titelverhaal is, waarschijnlijk niet onbewust, tot het laatst bewaard. En niet onterecht. Ik heb bij het laatste korte verhaal het boek 3x weggelegd en weer opgepakt: pure haat, onomwonden racisme en een ‘gezellige’ familie picknick gevuld met bruut geweld. Naargeestig en confronterend. Een blik op een ‘andere wereld’, nog niet eens zo heel lang geleden.
Sherlock, seizoen 2 (3 afl.)
In het tweede seizoen weten Sherlock Holmes (Benedict Cumberbatch) en voormalig legerarts Watson weer een aantal bijzondere zaken op te lossen. Sherlock gaat vaak zo erg op in zijn bijzondere, opmerkzame gaven dat Watson hem met beide voeten op de grond moet houden. Over het algemeen lukt dat goed genoeg om Sherlock zijn consulterende werk voor de politie te laten doen maar het gaat mis als zijn aartsvijand het op Sherlock gemunt heeft. Het einde van seizoen 2 is dan ook bijzonder: dramatisch en spannend.
Vera, seizoen 1 (4 afl.)
De Engelse politieserie Vera gaat over detective chief inspector Vera Stanhope (Brenda Blethyn), een wat oudere politieagente die getekend is door haar tegenslagen. Ze laat haar werk (moordzaken) vóór alles gaan en is nogal lomp in de omgang. Het meeste last daarvan heeft haar rechterhand Joe (David Leon). De serie biedt volop beelden van een triest, grauw, regenachtig Northumbria en heeft een heerlijk langzaam, echt Engels, tempo. Mooie serie, met dit keer niet een grumpy old man maar een grumpy old woman. Aanrader!
Long way round (7 afl.)
Charley Boorman en Ewan McGregor reizen op de motor van Londen naar New York, de long way round. Ze rijden 32.000 km door 12 landen in 115 dagen. Na Europa gaan ze de Oekraine in, Rusland, Kazachstan en Siberië. Door enorme zandvlaktes, door moerassen, door snelstromende rivieren. De problemen met de motoren wordt telkens weer op creatieve wijze en met de hulp van de lokale bevolking opgelost. De dreiging van wilde beren, gekken met geweren en het eten van een lekkere testikelensoep… De reis stelt hun uithoudingsvermogen op de proef. Maar het echte gevaar blijkt te schuilen in Alaska en Canada. Erg mooi reisverslag en de ontberingen die zo’n trip met zich meebrengt.
Happily divorced, seizoen 2 (24 afl.)
In seizoen twee zijn Fran en Peter gescheiden maar wonen nog steeds in hetzelfde huis, samen. Fran ontmoet een leuke man, maar dat werkt niet. En nog een leuke man, maar ook dat werkt niet. Ook Peter blijft op zoek naar een partner, maar heeft weinig succes. En daarom bemoeien ze zich bij voorkeur ook met de levens van de vrienden om hen heen. En dat kan natuurlijk niet goed gaan. De serie is, in bescheiden doses, best aardig, hoewel de stem van Fran Drescher flink op je zenuwen kan werken, zeker als ze een paar actrices invliegen die net zo irritant nasaal dreinen. Aan het einde van dit tweede seizoen lijkt alles goed te komen voor zowel Fran als Peter, maar blijft dat zo?
The Spa, aflevering 1
De Engelse komedie The Spa slaat bij mij niet aan. De serie gaat over een schoonheidscentrum waar de medewerkers meer gevaar dan ontspanning voor de gasten opleveren. De personages zijn te zwaar aangezette karikaturen en de humor is lomp en nogal simplistisch. Nou is dat niet per se een slechte combinatie maar in deze serie komt het (de humor) er gewoon niet uit. Ik haalde het einde van de eerste aflevering niet eens. Niet kijken dus, wat mij betreft.
Emily Owens M.D., seizoen 1 (13 afl.)
Een romantische doktersserie is natuurlijk geen nieuw gegeven na Grey’s Anatomy en al die andere series. En toch is de serie stiekem best leuk, ook al had ie slechte kijkcijfers en komt er geen vervolg op het eerste seizoen. Op de een of andere manier is de stuntelige arts in opleiding Emily (Mamie Gummer, dochter van Meryl Streep) best ‘t volgen waard, met haar liefde voor haar beste vriend, haar hang ups en kleine neuroses. Ze wordt in het ziekenhuis omringd door andere streberige artsen, waaronder haar aartsvijandin van school, de lesbische dochter-van-de-baas, charmante leidinggevende en bitchy hoofd chirurgie. Jammer dus, dat het bij 13 afleveringen blijft, ik had er graag nog een seizoen (of twee) aan toegevoegd.
Zambezia. De verborgen vogelstad (2013)
Een film vol vrolijke kleuren en een leuk maar zwaar moralistisch verhaal zijn de basis voor Zambezia, de verborgen vogelstad. Een goed uitje als je je huis uit moet voor een bezichtiging. En misschien krijgen de kinderen zo stiekem mee dat xenofobie niet kán, dat je niet in boosheid weg moet gaan, dat je je vrienden moet steunen en dat je soms meer bereikt als je de regeltjes naar je hand zet. Maar voor de kinderen gaat ‘t natuurlijk vooral om de kleurrijke beelden en de heldendaden van slechtvalk Kai. Leuke film, al met al.
Eus – Özcan Akyol
Door 24 uur met… van Wilfried de Jong werd ik er aan herinnerd dat ik Eus, de ‘schelmenroman’ van Özcan Akyol wilde lezen. Het boek gaat over de Turkse Eus die van braaf schooljongetje stap voor stap uitgroeit tot nietsnut en crimineel. Eus wil zich afzetten tegen zijn dominante vader, die het gezin terroriseert en alle geld inpikt, maar is bang dat de toorn van zijn vader zich richt op zijn moeder. Hij gaat uit huis en via een reeks slechte relaties en goede vriendschappen glijdt hij steeds meer af richting algehele misère. Een makkelijk leesbaar boek, mede dankzij het kleurrijke (zij het niet altijd foutloze) taalgebruik van de auteur.
Life doesn’t frighten me – Maya Angelou
Maya Angelou’s brave, defiant poem celebrates the courage within each of us, young and old. En deze eerste zin van de binnenflap van het boek somt eigenlijk het gedicht precies op: je angsten onder ogen zien, waardoor ze verdwijnen. Het boek is rijk geïllustreerd met kleurrijke tekeningen en schilderijen van Jean-Michel Baquiat. Een mooie combinatie!
Terug naar mijn roti (8 afl.) – Ramon Beuk
Een programma naar mijn hart: een reisprogramma dat gaat over lekker eten. En dan ook nog over een van mijn favoriete keukens: de Surinaamse! Tv-kok Ramon Beuk gaat na 28 jaar terug naar zijn geboorteland Suriname en maakt grotendeels dezelfde trips als ik heb gedaan. Volop herkenning en herinneringen. Een mooi programma. Nu maar eens op zoek naar het boek.
Death in Paradise, seizoen 1 (8 afl.)
De Engels-Caribische politieserie Death in Paradise speelt op het fictieve eiland Saint Marie maar is gefilmd op Guadeloupe. Een horkerige Engelsman Richard (Ben Miller) wordt de baas van een klein politiebureautje, onderwijl niets anders doend dan klagen over de warmte, het zand en zijn huishagedis die hij erft van zijn vermoorde voorganger. Hij wordt bijgestaan door de relaxte Dwayne (Danny John-Jules) en conscientieuze Fidel (Gary Carr). Tot zijn grote schrik wordt Richard ook nog eens opgezadeld met Camille (Sara Martins) een Frans-Caribische collega. Maar ondanks zijn houding, weet hij wel op bijzondere wijze de zaken op te lossen. Drie delen Engelse politieserie, één deel komedie en richting ‘t einde één deel romantiek in een jasje van zand, zon, palmbomen en mooie accenten. Een fijne mix voor een ‘gezellige’, relaxte politieserie. Leuk!
Witte Panters – Saul van Stapele
Twee jonge blanke jongens willen graag bij de homies op het pleintje horen en meten zichzelf de kleding, de taal en de attitude aan om ‘erbij te horen’. Ze worden nooit echt geaccepteerd maar hangen rond in de periferie van de echte jongens van de straat. Hun liberale ouders zien de veranderingen die ze doormaken maar ontzeggen ze niets, of het nu het vele wietgebruik of uren gamen is. Maar dan zijn de mooie J.J. en de lelijke John ineens niet meer elkaars beste vrienden, en dat kan natuurlijk niet goed aflopen. Het boek leest makkelijk weg, heeft veel quotes uit rapteksten en zit vol met straattaal en gevloek. Met de achtergrond van deze schrijver, Van Stapele is kenner op het gebied van straatcultuur en hiphop, is dat ook niet verwonderlijk. Hoewel een kritische noot ook niet ontbreekt. Misschien is het het soortgelijke thema, de witte wannabe’s, maar het boek doet denken aan Alleen maar nette mensen van ‘die andere Joodse schrijver’, Robert Vuijsje. Aanrader!
Bad Ass (2012)
Frank Vega (Danny Trejo) is in Bad Ass de coole held die, ondanks het feit dat hij zelf een oude en uitgebluste Vietnam-veteraan is, een oude man beschermt tegen twee Neo-nazi’s en daardoor beroemd wordt. Na de dood van zijn moeder trekt Frank’s beste vriend bij hem in en wordt vrjiwel meteen vermoord. En dan wil Frank natuurlijk wraak. Zijn strijd tegen een criminele bende en de burgemeester resulteert in een paar lekkere harde actiescènes en al met al een goeie film. Right up my alley!
De Gildehof, naieve kunst Twentse Zorgcentra
Bij De Gildehof, verkoop en kunstuitleen van De Losserhof, verkopen ze kunst van mensen met een verstandelijke beperking. De ‘naieve’ kunst loopt uiteen van aardewerk tot schilderijen. Erg interessant en heel betaalbaar. In twee gebouwen wordt, naast de winkel, de kunst tentoongesteld. Zeker een bezoekje waard.
Fresh meat, seizoen 1 (8 afl.)
Hoe de Engelse komedie Fresh meat bedoeld is, is me na 8 afleveringen nog steeds niet duidelijk. Het begint als een ‘alternatieve’ serie die een beetje een Young ones-gevoel oproept en vooral probeert te choqueren met grove taal, drugs en sex maar naarmate de serie vordert komt er meer verhaal in en ontwikkelen de personages zich. Of ik de serie over 6 studenten in een studentenhuis die hun positie in de groep proberen te bepalen leuk vindt, heb ik nog steeds niet besloten.