Op een late middag ligt het tomaatrode gebouw van het Musee Matisse in een vrolijk zonnetje tussen de Gallo-Romeinse ruïnes en petanque spelende mannen in het Parc des Arènes in Cimiez, een buitenwijk van Nice. Binnen is het druk maar de collectie is zo fraai dat ik dat voor lief neem. De toegang is vandaag, onverwacht, gratis. Zalen vol, met kleurrijke werken maar ook impressionistische zeezichten, zwart-witte maskers, allerhande sculpturen en natuurlijk zijn cut-outs, in dit geval als glas-in-loodraam. Het blijft indrukwekkend hoe Matisse, met enkele zwarte lijnen de fraaiste gezichten met volop expressie neer kan zetten. Mijn favoriet, daarin ben ik behoolijk consistent, is een liggende odalisk met oriëntaals aandoende doeken. Dit museum mag zeker niet op je lijstje ontbreken, als je Nice bezoekt. Wat mooi!
Category Archives: 19e eeuw
Vismara collectie / Grassi collectie. Galleria d’Arte Moderna – Milaan, Italië
Het GAM Milaan huist werken van met name de 18e en 19e eeuw, aangevuld met een aantal verzamelingen van rijke Italianen. Twee van deze collecties hadden mijn interesse. Door de onlogische opbouw in de oude villa, moest ik me door redelijk veel donkere, sombere schilderijen heen worstelen voor ik bij de door mij te bezoeken Vismara en Grassi collecties aankwam. Een nogal eclectisch museum, en dan druk ik me voorzichtig uit. Gek genoeg werden er ook werken midden in het gangpad uitgestald. Een hele rij travertin blokken voor een wand met schilderijen deed mij vermoeden: Carl Andre. En dat klopte. Nogal verrassend, om bijna te struikelen over wat in essentie ook een waardevol kunstwerk is. En al was het een zoekplaatje, waarin ik ook interessante Italiaanse werken tegenkwam, zoals het impressionistische Campagna con alberi van Arturo Tosi, de werken waar ik speciaal voor kwam, heb ik gezien. Allemaal enkele werken van Bonnard, Renoir, Dufy, Liebermann, van Gogh, Vuillard en een fletse, wat tegenvallende Gaugain weggestopt in een zijpaadje. Al met al een mooie opbrengst. En met zoveel musea in één weekend, was het ook plezierig dat ook dit museum gratis toegankelijk was.
Klimt & Schiele – Gemeentemuseum, Den Haag
De expositie van Klimt & Schiele is er nog niet lang, als ik het Gemeentemuseum bezoek. Erg druk is het, op wonderbaarlijke wijze, niet in de ruimten waar de twee werken hangen. De werken zitten aan twee zijden van het spectrum: Edith Schiele is geschilderd als ingetogen, blozende jonge vrouw (terwijl ze dat vermoedelijk niet was). Het werk van Klimt daarentegen straalt erotiek uit. De sensuele en erotische werken van beide kunstenaars leverden hen in hun begintijd veel kritiek en weerstand op. Erg schokkend vind ik de (begeleidende) werken in de expositie echter niet. Het is ook interessant om naast Klimt en Schiele ook nog een aantal werken van Kokoschka aan te treffen. Een mooie combinatie. Zeker een bezoekje waard!
Lichte zeden – Van Gogh Museum, Amsterdam
De tentoonstelling Lichte zeden biedt een mooi inzicht in de wijze waarop kunstenaars als Van Gogh, Van Dongen, Picasso, de Toulouse-Lautrec, Degas en Derain de prostitutie in hun tijd verbeeldden in hun werken. Prostitutie werd oogluikend toegestaan, zo lang de buitenwereld er niet mee geconfronteerd werd. Uit de werken lijkt te blijken dat de klanten van prostituees weinig gêne kenden en courtisanes zelfs prominent in het maatschappelijk leven aanwezig waren. Een mooie expositie met een veelheid aan kunstenaars. Ik werd vooral blij verrast door de drie werken van Kees van Dongen. Van het mooiste werk, Paarse jarretels, is online geen afbeelding te vinden. Maar het werk van Derain, hier afgebeeld, was ook bijzonder mooi.
Breitner: Meisje in kimono – Rijksmuseum, Amsterdam
In het Rijksmuseum Twente hangt normaliter één Meisje in kimono van Breitner en ongeacht voor welke tentoonstelling ik kom, ik ga er altijd even kijken. Van dit schilderij word ik altijd blij. In de expo Breitner: Meisje in kimono hangen er veertien werken rond dit thema, dus daar moest ik naartoe! Niet alleen hangen de werken van het Gemeentemuseum Den Haag, Het Stedelijk en het Rijksmuseum Amsterdam er, naast onze ‘eigen’ Twentse hangen er ook werken uit privécollecties die je normaliter nooit te zien krijgt. De schilderijen van de jonge Geesje Kwak laten wisselende stijleffecten zien, het ene schilderij beter geslaagd dan het andere, maar bovenal allemaal erg indrukwekkend.
Munch : Van Gogh – Van Gogh Museum, Amsterdam
Het Van Gogh heeft telkens weer bijzondere manieren om de werken van Van Gogh te presenteren en mooi tot hun recht te laten komen. In de expo Munch : Van Gogh worden de Noor en Nederlander naast elkaar gezet, hun werk met elkaar vergeleken. Al hebben beide schilders elkaar nooit ontmoet, er zijn sterke parallellen te trekken. Een erg mooie expositie, die een nieuwe kijk geeft op het werk van Munch, waarvan natuurlijk vooral ‘De Schreeuw’ erg bekend is. Aanrader!
Gevaar & Schoonheid. Turner en de traditie van het sublieme – Rijksmuseum Twenthe, Enschede
Het is erg druk in Rijksmuseum Twenthe als ik de expositie van Turner kom bekijken. De werken van landschapsschilder Turner, afgezet tegen de werken van andere kunstenaars met dezelfde onderwerpen, zijn indrukwekkend. Vooral de aquarellen waarin Turner ‘de vorm loslaat’ vind ik fraai, of het nu een onherkenbaar Oxford Street is of een paar streken kleur die een Zwitserse Alpenpas verbeelden. De overige werken van Turner zijn niet uit een stijl en periode die ik mooi vind, maar een schilderij hier en daar ertussen van Toorop, Monet of Redon maken het wel de moeite waard. De expo De Gouden Eeuw van Twente voldoet ook niet helemaal aan mijn wensen, maar Breitner’s Meisje in kimono, een van mijn all-time favorieten is gauw gevonden, net als een mooie Appel (vrouw/totempaal) en een werk dat ik hier nog niet eerder heb gezien: The Sisters van Zhang Xiaogang in bruikleen van de No Hero Foundation. Als afsluiter is er de expo Metamorphosen: Ovidius en de hedendaagse kunt. Dat werd wel een heel kort rondje, voor mij veel teveel naargeestigheid en bizarre zaken.
Tate Britain – Londen, Engeland
Normaliter heb ik niet direct interesse in de kunst bij het Tate Britain maar voor de expositie Picasso & Modern British Art dan weer wel. Voor 17 pond (incl. ‘vrijwillige’ donatie voor het museum) krijg je toegang tot deze expositie met volop werken van Picasso en werken van Britse kunstenaars waarop hij veel invloed heeft gehad, zoals Duncan Grant en David Hockney. De werken van Picasso die tentoongesteld worden zijn werken die in het bezit zijn van Britten en lopen, mede daardoor, uiteen qua stijl. Erg de moeite waard. De expositie Migrations vond ik daarentegen niet erg interessant, op een abstract werk van Mondriaan na bij de Joodse werken.