Deze expositie heb ik al een keer gezien, ontdekte ik toen ik de expo bezocht. Met werken van Raquel Haver, Brian Elstak en Natasha Kensmil onder andere.
Category Archives: art
Amsterdam Museum in H’ART museum. Amsterdam
Nami Nami Noooom, Yalla Tnaaam. Mounira al Solh. H’ART museum. Amsterdam
De ABN AMRO Prijs ging dit jaar naar Mounira al Solh. De expo in een vleugel van H’Art Museum (voorheen Hermitage) was klein maar fijn. In de werken van al Solh zijn oorlog en de psychologische gevolgen daarvan vervlochten op subtiele wijze.
Julius Cesar. H’ART museum. Amsterdam
Een expositie die ik toevallig meepakte, maar die aan mij niet besteed is omdat het onderwerp me niet aanspreekt.
Yayoi Kusama. De Nederlandse jaren 1965-1970. Stedelijk Museum, Schiedam
De expositie over de Nederlandse jaren van Yayoi Kusama, waar ik tot deze expo niets van wist, stond al weken op mijn verlanglijstje maar Schiedam is wel een enorme trek vanaf Enschede. Vanuit Amersfoort maar een keer doorgereisd. En de expositie stelt niet teleur. Het is een soort verslaglegging van Yayoi Kusama’s ontstaansgeschiedenis met ook werken die je niet meteen aan haar zou koppelen. Erg interessant en de moeite van de reis ernaartoe zeker waard.
Down to Earth. OpenArtExchange, Schiedam
Art Gallery met Afrikaanse kunst, aan de straat naar het Stedelijk Schiedam. Van artiesten: Steve Bandoma (Congo), Julien Degan (Benin) en Thierno Diallo (Mali).
Africa Supernova. Kunsthal KAdE, Amersfoort
Kunsthal KAdE biedt voor de tweede keer in een paar jaar tijd uitgebreid een podium aan de opkomende generatie Afrikaanse kunstenaars. Van Benin tot Zuid-Afrika, jonge artiesten die kleurrijke werken (hence the name, supernova) neerzetten en de stereotype verwachtingen rond Afrikaanse kunst onderuit schoffelen. Deze expositie stond al een tijdje op mijn to-do-lijstje. Vanuit het crëeren van verbinding in mijn organisatie bezochten we deze expositie met een aantal collega’s. Een collega van de sectie kunst en cultuur bood ons een blik in hoe leraren leerlingen kunnen stimuleren te kijken naar de wereld om zich heen, aan de hand van kunst waarin zij zichzelf mogelijk herkennen. Erg interessant, en voor de expositie eindigt, wil ik er zeker nog een keer langs.
Welt auf Papier. Tàpies Miró. Kunstmuseum Pablo Picasso. Münster, Duitsland
De tentoonstelling Welt auf Papier in het kader van de 100e geboortedag van Antoni Tàpies en de 130e van Joan Miro in het Pablo Picasso Museum is de moeite waard. Het is bijna bizar hoeveel gelijkenis er in de stijl van beide schilders is, maar toch ook een eigenheid. Met meer dan 100 werken, een flinke expositie.
Nudes. LWL-Museum für Kunst und Kultur. Münster, Duitsland
Nudes in het LWL in Münster is een expositie in samenwerking met Tate London. De expositie toont naakten door de jaren heen. Van het historisch perspectief, privé, kwetsbare en moderne naakten. De expositie raakt onderwerpen als gender, identiteit, de mannelijke blik op vrouwelijk naakt maar ook de politieke boodschap van naakten.
Een expo met 90 werken van indrukwekkende namen, Auguste Rodin, Francis Bacon, Zanele Muholi, Marlene Dumas, Pablo Picasso, Alice Neel, Tracey Emin and the Guerilla Girls uit het Tate, aangevuld met de eigen collectie van het LWL. Op de afbeelding een werk van Barkley L. Hendricks. Een aanrader om te gaan zien, deze expo.
Courage to Live. Hafiza Qasimi. Westfälischer Kunstverein, Münster, Duitsland
De expositie Courage to Live van de Afghaanse kunstenares Hafiza Qasimi is van bijna kinderlijke eenvoud, een soort illustratie van een kinderboek. Het hoofdwerk in de expositie is rechtstreeks op de wanden van de Westfälischer Kunstverein geschilderd. De expositie is een leuk uitstapje van de hoofdexpo van Beth Collar.
Bad Zeit. Beth Collar. Westfälischer Kunstverein, Münster, Duitsland
De Westfälischer Kunstverein heeft vaak bijzondere exposities, eigenlijk een verkapte manier van zeggen dat ik er vaak niet zo veel van snap of er niets aanvind, zoals videoinstallaties en grote ruimtelijke installaties. En toch ga ik er altijd even naartoe, om mijn horizon te verbreden, eigenlijk. Dit keer zijn er werken te zien van beeldhouwster Beth Collar uit Cambridge. Uit lindenhout beeldgehouwen sculpturen die enigszins doen denken aan slappe penissen, maar dan toch weer anders dan de fallussen van Yayoi Kusaman, zitten op meters afstand van elkaar aan de muur gemonteerd. De toelichting over het ontstaan, gebaseerd op religieuze artefacten, haal ik er in ieder geval niet uit. Haar zaal met helderfrisse, citroengele schilderijen daarentegen spreken me wel aan.
Gallery MAI, Amsterdam
A designer of contrasts and duality
Claes Iversen (geboren in 1977) heeft een passie voor authenticiteit, puurheid en vakmanschap. Tegelijkertijd voelt hij zich aangetrokken tot onorthodoxe applicaties, innovatieve combinaties en onconventioneel materiaalgebruik. De afgelopen jaren heeft Claes Iversen zich op meer manieren dan alleen couture ontwikkeld als ontwerper en kunstenaar. Hij vertelt zijn creatieve verhaal graag via verschillende kunstvormen en haalt inspiratie uit mode, kunst en interieur.
In deze expositie presenteert Galerie Mai kunst geïnspireerd op de kunst van de Ndebele stam uit Zuid-Afrika.
Chapters about love, untold stories. Noni Madeleine – De passage, De Hallen, Amsterdam
Noni Madeleine is een schilder die haar alledaagse leven en gevoels wereld verwerkt door middel van schilderen, een vorm van therapie. Haar werk is een manier om zichzelf uit te drukken, het is een manier om in contact te komen met haar roots, voorouders en daardoor met zichzelf. Ze legt momenten en herinneringen vast door middel van kunst.
” Chapters about love, untold stories.” is een serie over de liefdesverhalen en voorbeelden die ik in mijn familie heb meegekregen. Bij elk schilderij reflecteer ik op een ander liefdesverhaal. Wat is liefde? hoe voelt de liefde? En hoe handel je in naam der liefde?
This will not end well. Nan Goldin – Stedelijk Museum, Amsterdam
Nan Goldin is een van de meest spraakmakende kunstenaars. Haar blik op het lief en leed van een mensenleven door de lens van haar camera is legendarisch. Haar foto’s van zichzelf en haar vrienden zijn snapshots van intimiteit en verbinding, variërend van het alledaagse tot het wilde nachtleven. Ze maakt social issues zichtbaar en bespreekbaar. In de grootste zaal van het Stedelijk keert Nan Goldin met de tentoonstelling This Will Not End Well terug naar de oorsprong van haar artistieke praktijk. Als filmmaker presenteert ze in zes ruimtes slideshows bestaande uit duizenden foto’s, ondersteund door muziek, voice-overs en archiefmateriaal.
A sense of brown CBK Zuidoost
Tegen een achtergrond van 150 jaar Hindostaanse migratie adresseren 10 (inter)nationale kunstenaars – nazaten van Indiase contractarbeiders – het belang van zintuigelijke waarneming wanneer er wordt gereflecteerd op de (koloniale) geschiedenis en de huidige belichaming daarvan. Vertrekkend vanuit dekoloniale, intersectionele, (trans)feministische en queer referentiekaders tonen de kunstenaars hoe materie zelf een plek van verzet is, een connectie met de voorouders kan zijn en het proces van het vormen van nieuwe relaties tussen mensen en niet-menselijke entiteiten kan faciliteren.
Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2023. Koninklijk Paleis – Amsterdam
De Koninklijke Prijs is een aanmoedigingsprijs voor het werk van aanstormende kunstenaars. Ieder jaar worden beeldende kunstenaars, onder de 35 jaar woonachtig in Nederland uitgenodigd om werk in te zenden.
Deze jonge talenten nemen bezoekers mee in hun persoonlijke leefwereld, de uitdagingen die zij tegenkomen en geven expressie aan hun identiteit. De tentoonstelling laat zien wat leeft onder de huidige generatie jonge schilders. Ze experimenteren met materialen die de grenzen van schilderkunst uitdagen, zoals leer, stof, metaal, plastic.
In 2023 namen deel: Bobbi Essers, Ricardo van Eyk en Thierry Oussou (winnaars) en Sofiia Dubyna, Eddy Eustache, Marije Gertenbach, Lieve Hakkers, Minne Kersten, Julia Kiryanova, Kaili Smith, Wouter Paijmans, Dion Rosina, Julius Stibbe, Lorian Gwynn, Anouk van Zwieten.
Museum of Modern Art – Baku, Azerbeidzjan
Het Museum of Modern Art in Baku was een erváring: bom- en bomvol met kleurrijke werken, die vrijwel allemaal wat surrealistisch en/of abstract waren. Verdiepingen vol, met op elke cm een schilderij of sculptuur. Een flinke assault to the senses! Wat wel leuk was, was dat ik in gesprek kwam met een jonge Nederlandse, die er met haar moeder was. De eerste Nederlanders en bijna ook de eerste Westerse toeristen die ik tegenkwam.
Heydar Aliyev Center – Baku, Azerbeidzjan
Van buiten is het Heyder Aliyev Center al enorm indrukwekkend. Van ver af zie je het gebouw al glimmen en glanzen. De architectuur van Zaha Hadid is oogverblindend. Naarmate dat je dichterbij komt, zie je de kleine barstjes in de façade. Letterlijk. Maar wat een spetterend gebouw. Van binnen biedt het meerdere verdiepingen met exposities. Van Azerbeidzjaanse muziekinstrumenten tot kleding. En natuurlijk een aantal kunstwerken zoals de glimmende zilverkleurige sculptuur van Tony Cragg voor de deur, of de Yayoi Kusama sculptuur meteen na de entree. De binnenkant moet je, alleen al voor de ervaring, niet overslaan. Maar combineer het met de exposities, dat maakt de ervaring ‘af’.
Musée La Boverie – Luik, België
De collectie bevat Schone kunsten uit de stad Luik, met werken van Ingres, Monet, Magritte, Appel, van Dongen, Kokoschka, Marc, Chagall etc. Op het moment dat wij de expo bezochten, waren ze aan het verbouwen en was er een kleine collectie ten toon gesteld, en werd er flink getimmerd en gedaan. Een beetje een tegenvaller, stiekem.
Richard Long Rijksmuseumtuinen – Rijksmuseum, Amsterdam
Grassculpturen van Richard Long in de Rijksmuseumtuinen, die op plekken meer en minder goed zichtbaar waren. Deze jaarlijks terugkerende expositie in de buitenlucht met elk jaar werken van één kunstenaar zijn altijd weer mooie verrassingen. Erg leuk.
Stephen Wilks Bottle Museum Beelden aan Zee
Een bijzondere sculptuur van blauw gekleurde plastic flessen, die door het Museum Beelden aan Zee sliertten. Ongetwijfeld is er een relatie met milieu, natuur etc. maar ik had de energie niet meer om me er op in te lezen.