Grassculpturen van Richard Long in de Rijksmuseumtuinen, die op plekken meer en minder goed zichtbaar waren. Deze jaarlijks terugkerende expositie in de buitenlucht met elk jaar werken van één kunstenaar zijn altijd weer mooie verrassingen. Erg leuk.
Category Archives: sculpturen
Richard Long Rijksmuseumtuinen – Rijksmuseum, Amsterdam
Tot hier en verder. Ai WeiWei Tiger Tiger Tiger Voorlinden
Tot hier en verder “daagt uit te kijken naar een hoopgevend beeld voor de toekomst, in deze bizarre tijden”. Met werken van onder andere Yoan Capote, Man Ray, Shilpa Gupta, Alicja Kwade, Kader Attia, Guido Geelen. Song Dong en meer. En natuurlijk met Ai Wei Wei. Volgens mij was één van de eerste werken van Ai Wei Wei die ik zag, een sculptuur van aan elkaar verbonden fietsen. Soms is het even zoeken naar waar je naar kijkt en wat het symboliseert, in de werken van Ai Wei Wei. Maar deze collectie van 3020 schaaltjes en scherven uit de Ming-dynastie met daarop tijgers (hence the name) is enorm aansprekend en indrukwekkend. Prachtig.
Henry Moore. Vorm en Materiaal. Museum Beelden aan Zee, Scheveningen
De andere Picasso. Terug naar de bron. 50e sterfdag Picasso. Cobra Museum voor moderne kunst- Amstelveen
In 2023 wordt de 50e sterfdag van Picasso herdacht door tentoonstellingen door de hele wereld, of tenminste heel Europa. In het Cobra Museum doen ze dat met de expositie De andere Picasso. Terug naar de bron. De tentoonstelling toont een minder bekend deel van het oeuvre, waarvan ik toch een groot deel al heb gezien of vergelijkbaars heb gezien, in bijv. Antibes en in Parijs. Maar dat maakt het niet minder de moeite waard.
Centaur, César. Place Michel Debré, Parijs, Frankrijk
Tuileries, Parijs, Frankrijk
Een wandeling door de Tuileries tuinen leverde een aantal bijzondere kunstwerken op, die ik er niet eerder zag. De Henri Moore was verdwenen, maar er waren wel werken van Jean Dubuffet, Germaine Richier en Louise Bourgeois. Een verrassend leuke wandeling dus.
Bouqet de Tulipes – Jeff Koons. Petit Palais, Parijs, Frankrijk
In de tuin achter het Petit Palais in Parijs staat een enorme hand met een bos tulpen. Een kadootje van kunstenaar Jeff Koons aan de bewoners van Parijs na de aanslagen in 2015 en 2016. Prachtig gezicht, omdat het volledig geïntegreerd is in de functionaliteit van de openbare ruimte, maar er toch ook enorm uitspringt.
Amexica. Cultural Institute of Mexico, Parijs, Frankrijk
Soms zie je ineens vanuit je ooghoek iets dat je aandacht trekt. In dit geval de expo Amexica. Hedendaagse kunst uit Mexico vult een kleine gallery in het Cultural Institute of Mexico in Parijs. Met verschillende kunstenaars een mate van raar tot bizar, zoals deze behoorlijk levensechte hand.
Germaine Richier. Centre Pompidou. Parijs, Frankrijk
Prachtige expositie van kunstenaar Germaine Richier in het Centre Pompidou. Ik zag voor het eerst werken van Richier in Antibes in Zuid-Frankrijk, in het Picasso museum daar en was meteen verkocht. Deze expositie paste dan ook precies in mijn straatje. Wat een schitterende sculpturen.
Art for Air. Alisa Chunchue. Numthong Art Space. Ari. – Bangkok, Thailand
In de up and coming wijk Ari bezoek ik de Numthong Art Space, in een grote, heel koele villa verstopt op een omheind terrein. De expositie Art for Air, bestaat uit sculpturen van Alisa Chunchue en schilderijen van Surajet Thongsuea. De sculpturen zijn met name neuzen, in soorten en maten. De schilderijen van Surajet Thongsuea zijn met name zwart-wit schilderijen
Kleurrijker zijn de werken van Giacomo Failla, die ook te bewonderen zijn: een soort schilderijen in verschillende abstracte lagen van kleur alsof er knip-en plakwerk aan te pas is gekomen. Deze spreken me het meeste aan. Een mooi uitstapje uit de hectiek en warmte.
Niki de Saint Phalle – Schirn, Frankfurt, Duitsland
Altijd fijn om een expositie van Niki de St Phalle te vinden. En deze was dan ook nog eens uitgebreid en divers. Wat een verrassing. Enkele werken had ik elders al gezien (in Hannover bijvoorbeeld, of in Mons, in België of Dortmund) maar ze zijn altijd weer even indrukwekkend en ‘food for thought’ bij het leven van De St Phalle.
Barbara Hepworth. Rijksmuseumtuinen – Amsterdam
Louise Bourgeois. The Woven Child – Hayward Gallery, Londen
In the last two decades of her career, Bourgeois began to incorporate clothes from all stages of her life into her art.
This developed into a varied body of work – from monumental installations, to figurative sculptures and abstract collages – incorporating textiles such as bed linen, handkerchiefs, tapestry, and needlepoint.
Bourgeois’s fabric works mine the themes of identity and sexuality, trauma and memory, guilt and reparation that are central to her long and storied career.
‘I have always had a fascination with the magic power of the needle. The needle is used to repair the damage. It’s a claim to forgiveness.’
Louise Bourgeois: The Woven Child sums up this wonderfully inventive and compelling final chapter in this extraordinary artist’s work.
Ellsworth Kelly. Rijksmuseumtuinen – Amsterdam
El Anatsui. Triumphant Scale & Women in Society – Mathaf Museum of Modern Art, Doha, Qatar
Het Mathaf Museum of Modern Art in Doha ligt zo’n 15 km van Souq Waqif, het hart van Doha. Met het OV kom je er lastig dus nam ik een taxi. Op het moment van bezoek is er een tijdelijke expositie van El Anatsui, een artiest geboren in Ghana, die later veel omzwervingen maakte. De expositie opent met enorme werken, een soort gordijnen, gemaakt van aan elkaar gehechte flessendoppen en andere soortgelijke materialen. Ze zijn enkele meters bij enkele meters groot en enorm indrukwekkend. Verder zijn er bewerkte houten sculpturen uit zijn vroege perioden en mooie schilderijen van de laatste jaren. Een interessante artiest om kennis mee te maken.
De vaste expositie is zo mogelijk nog interessanter. Onder de titel Women in Society hangen er werken van vrouwelijke kunstenaars of van vrouwen in werken van mannelijke kunstenaars uit Qatar en het (arabische) buitenland. Dit werk van Ismail Fattah sprak me, net als het werk dat er naast hing, in het bijzonder aan. Dit museum mag je eigenlijk niet overslaan als je naar Doha gaat!
KAWS. He eats alone – The Fire Station, Doha, Qatar
Every since I found out there was a KAWS exhibit in The Fire Station I was super exhilarated. The exhibit in The Fire Station was amazing: more than life size sculptures, murals and paintings in bright colors. His well known figures with the crossed out eyes of course but also works I hadn’t seen before. The four museum guards were a little much for the size of the exhibit but hey… Loved it!
Do not touch, caress! Jaume Plensa – Museum Beelden aan Zee, Scheveningen
Schitterende sculpturen van Jaume Plensa staan binnen en buiten het Museum Beelden aan Zee in Scheveningen. De afgelopen jaren heb ik al een flink aantal werken van Plensa gezien: van een sculptuur in Yerevan, Armenië die ik pas later, op foto’s, herkende als een Plensa, tot een waanzinnig indrukwekkend beeld in de haven van Antibes. Maar ook de ‘straatverlichting’ in het hart van Nice. Nieuw zijn de werken dus niet voor me. Maar in het grauwe weer van deze septemberochtend hebben ze weer een andere dimensie. De stalen beelden voor het museum met hun snijlijnen, de albaster-witte hoofden, het getinkel van de letters in de opengewerkte sculpturen in de binnentuin en niet te vergeten de warm verlichte gezichten in de hoofdzaal. Een schitterend geheel. Een leuke bijkomstigheid was ook de expositie van Kees Gubbels, waarvan ik tot op heden alleen werken had gezien bij ArtZuid en in het Kröller-Muller.
Felix Fénéon (1861 – 1944) – Musée du Quai Branly, Parijs, Frankrijk
Het Musée du Quai Branly is mijn alltime favoriete volkenkundige museum. De architectuur, de tuin, de verlichting én natuurlijk de collectie. Ze zijn allemaal indrukwekkend. Dit keer kom ik voor de expositie van Felix Fénéon. Een kunstcriticus die als één van de eersten begon met het verzamelen van werken uit overzeese gebieden, met name uit Afrika. Maar ook verzamelde hij schilderijen van schilders uit zijn tijd, zoals de werken in deze expositie: schilderijen waarin zwarte mensen een hoofdrol spelen.Het is in deze tijd van inclusieve kunst een mooie invalshoek. Een bezoekje waard. Het is jammer dat de expositie in Musée l’Orangerie waarin meer van zijn verzamelde Europese kunst getoond wordt, pas in oktober opent. Die loop ik dus mis.
Calder / Picasso – Musée Picasso, Parijs, Frankrijk
De expositie van Calder – Picasso stond na de Islamic Art Department van het Louvre bovenaan mijn verlanglijstje van exposities voor deze trip naar Parijs. En wat was het de moeite waard. Op fraaie wijze, soms onnavolgbaar dat wel, worden stukken uit de collectie van Picasso ontsloten door ze te koppelen aan werken van Alexander Calder. Maar ook van Calder krijg ik een volledig andere kant te zien dan de mobiles die ik voornamelijk van hem ken. Ultrafijne figuratieve draadinstallaties bijvoorbeeld, of sculpturen van menselijke figuren. Een expositie waar ik bijzonder blij van werd!
Alberto Giacometti. Narrating the Body – Fondation Giacometti, Parijs, Frankrijk
Dit jaar liep ik de expositie van Giacometti mis in Museum de Fundatie in Zwolle. De kans om deze expo dunnetjes over te doen is er met de Fondation Giacometti in Parijs. In het Institut Giacometti exposeren zij werken van Alberto Giacometti in een schitterend bewaard gebleven oud pand met veel authentieke elementen. In de kelder, waar ook de entree is, zie je de opzet van zijn atelier. Op de verdieping staat een verzameling van zijn werken die in de geornamenteerde omgeving extra schraal, mager zo je wilt, afsteken. Een schitterende combinatie!