Door het boek Van Bakoe tot Batoemi was de interesse gewekt, en dus heb ik praktisch meteen Rusland voor gevorderden erachteraan gelezen. Genieten van gruwelverhalen over de Russische provincies, met naar en vies eten, teveel drank en ellende onder de lokale bevolking. Jelle Brandt Corstius weet ‘t zo te brengen, dat je er eigenlijk zelf ook wel naartoe zou willen. Tot je er even over nadenkt en beseft dat het zijn humor is die het mooi maakt, niet de belevenis an sich!
Category Archives: columns
Van Bakoe tot Batoemi. Een gids voor de Kaukasus – Jelle Brandt Corstius
Het tweede boek dat ik van Jelle Brandt Corstius lees, Van Bakoe tot Batoemi, is een verzameling van reisverhalen die hij in de loop der jaren schreef over de landen en volkeren in de Kaukasus, eerder uitgebracht als Kleine landjes. Het is even doorbijten op de bijzondere namen als Karatsjaj-Tsjerkessië, Kalmukkië, Abchazië en Obozijnen, maar eenmaal daaraan gewend leest het boek makkelijk weg. Nuchter, hier en daar sarcastisch, maar vooral beeldend beschreven waardoor je het liefst meteen naar die contreien vertrekt.
Timur Lenk, die ik in Oezbekistan straks vaak zal tegenkomen, maakt nog even zijn opwachting bij de beschrijvingen van overmeesteringen en deportaties. Bij Brandt Corstius’ beeldende beschrijvingen van Armenië schoot ik hardop in de lach: ‘Ik ken geen Armeens, en ga er ook niet aan beginnen, het heeft een schrift met 38 letters’. Exact wat ik dacht bij het zien van het alfabet! Maar grapppiger nog is zijn ervaring in een vliegtuig vol Armeniërs: ‘Voor ik het wist zat ik in een Iljoesjin (vliegtuig), bomvol met Armeense mannen… De lucht in het vliegtuig was niet te harden… Het hielp niet dat mijn buurman een literfles wodka tevoorschijn haalde (het was dus halfacht ‘s ochtends)’. Treffender had hij het niet kunnen verwoorden!
Vraagstukken – Renske de Greef
Het boek Vraagstukken verschijnt net voor bekend wordt gemaakt dat Renske de Greef stopt met haar columns bij NRC Next. Het boek is wederom een mooie bundeling van vrij recente columns, daardoor is er ook een flink aantal dat ik al gelezen heb. Maar dat doet niets af aan het feit dat de columns grappig zijn, regelmatig maatschappij-kritisch zonder moralistisch te zijn, beschrijvingen zijn van de lotgevallen van bijna-dertigers of commentaren zijn op actualiteiten. Al met al weer een echte Renske de Greef!
De troost van een warm visje – Sylvia Witteman
Op de dag dat ie uitkomt, probeer ik altijd de nieuwste Witteman te scoren. Dit keer met een net iets minder vage titel dan de vorige: De troost van een warm visje. Ik moest er weliswaar 3 winkels voor af maar ik heb ‘m. En net als altijd zijn de columns van Witteman weer vermakelijk, ronduit grappig, herkenbaar of juist absurd. Het enige dat ik zonde vind aan de boeken van Witteman, is dat ze niet wat langer, wat dikker zijn. Ze blijven leuk, ondanks (of misschien dankzij) de regelmatig ongenuanceerde, recht-voor-zijn-raap-uitspraken.
En dan nog iets – Paulien Cornelisse
Als bezig zijn met taal een deel van je vak is, dan is ‘t erg leuk om te zien dat er mensen nog ‘nerdier’ mee bezig zijn. De boeken van Paulien Cornelisse zijn dan ook altijd een feest van herkenning: woordspelingen, grappen over slecht taalgebruik, rare trends of hypes in de taal. Gewoon lekker neuzelen over dingen die de gemiddelde Nederlander niet eens opmerkt. Zalig!
Burka & Blahniks – Ebru Umar
Voor een euro bij de Action, dus Burka & Blahniks kon ik niet laten liggen. Het boek is een beetje gedateerd, in de zin dat het vooral ingaat op politieke aspecten van voor 2003 maar verder is ‘t niet onaardig. Umar is overtuigd van zichzelf en dat mag de wereld weten, behalve dan in die columns waarin ze ineens twijfelt aan haar keuzes zoals de brieven aan haar moeder of de columns over zwangere of trouwende vriendinnen. Alsof ze zelf niet helemaal weet wat ze wil…
Staatsieportret van een stofzuiger – Sylvia Witteman
Aaah, de gebundelde columns van Sylvia Witteman lezen zo lekker weg! In Staatsieportret van een stofzuiger is ze weer lekker direct, soms wat lomp of grof, maar toch bijna altijd grappig en spits. Of het nu gaat over Nespresso, ratten, telefoons, Ikea of stucwerk. Zo’n boek maakt het de moeite waard haar columns níet alvast te lezen in de Volkskrant, maar te wachten tot ze gebundeld verschijnen. Het enige nadeel: je bent er altijd zo doorheen. Jammer!
Inflatiekroketten – Sylvia Witteman
Het bij de Bijenkorf voor de boekenweek uitgegeven boekje Inflatiekroketten van Sylvia Witteman gaat over werk en geld. Witteman beschrijft, op de van haar bekende directe en vaak humoristische wijze in columns, hoe ze zelf vooral uitstelgedrag vertoont als ze geacht wordt te werken, hoe ze zich gelukkig kan prijzen met haar inkomen en hoe Nederland over haar heenvalt als twittert dat ze 6 euro betaalt voor het bezorgen van zware boodschappen naar 3 hoog. Humoristisch, scherp en altijd weer vermakelijk!
Geen Paniek – Renske de Greef
De omschrijving op de kaft van Renske de Greef’s boek Geen paniek is: Over ongemakkelijke situaties en andere feestelijkheden. En die subtitel dekt behoorlijk goed de lading. Sociale faux pas en blunders, afgewisseld met bijzondere hersenkronkels staan weer garant voor een lekker leesbaar en humoristisch boek. Wat wel jammer is, is dat veel columns eerder geplaatst zijn op nrcnext.nl en daarvan ben ik een fervent lezer. Een flink aantal columns kende ik dus al, maar dat mag de pret niet drukken.
Tot dusver niets aan de hand – Sylvia Witteman
Weer een zalig boek vol nietszeggend geneuzel over de gebruikelijke thema’s: gezin, vreemde mensen (bij voorkeur Amsterdammers), eten en het dagelijks leven. Het overdadige drankgebruik is in dit boek de grote afwezige maar ondanks een indrukwekkende vocabulaire drukt ze zich ook over alledaagse onderwerpen niet minder lomp uit. Deze bundeling van columns is weer erg lekker leesbaar en grappig. Het is alleen jammer dat je het boek binnen een avond uitleest. Maar niet getreurd, ter ere van de boekenweek die volgende week begint komt Inflatiekroket uit. Eens kijken of werk en geld ook zulke leuke columns opleveren.