Child’s boeken volgen altijd, heel ordelijk, een vast stramien. Ook in het boek Make Me. Jack Reacher raakt betrokken bij toeval betrokken bij een zaak door op de juiste tijd op de juiste plek te zijn, en toch niets beters te doen te hebben dan een helpende hand te bieden. En dus duikt hij ook in dit geval blindelings in het diepe: een private investigator zoekt naar vermiste collega in een dorp met een bijzondere naam, Mother’s Rest. De speurtocht leidt hen het halve land door, om uiteindelijk in het dorp tot schokkende ontdekkingen te komen. Niet een van Child’s sterkste verhaallijnen, maar wel lekker eenvoudig vermaak.

In het laatste boek van Ian Hamilton laat de Chinees/Canadese Ava Lee haar leven als forensisch accountant en schuldinner achter zich als haar Oom is overleden. Maar het verleden laat zich niet zo makkelijk wegdrukken, en voor ze het weet is de intelligente, rijke, keihard vechtende Ava betrokken bij een oorlog tussen de triades. In het boek worden de steden Shanghai en Hongkong schitterend beschreven. Het verhaal in Honkong speelt zich met name af in Central en Kowloon/Tsim Sha Tsui, precies daar waar ik een half jaar geleden zelf rondliep. Veel herkenning en een spannend verhaal. Zalig!

Brush Back is geweldig. V.I. Warshawski, een privédetective, wordt door een oude kennis gevraagd om onderzoek te doen naar de moord die zijn moeder 25 jaar eerder pleegde op zijn zusje. En meteen gaat het al mis, Vic stookt door een paar vragen te stellen een vuurtje op onder een paar machtige elementen. En dat kan haar wel eens het leven kosten, of erger nog dat van haar geliefde vrienden. Spannend, mooi! Als je het uit hebt, kun je nauwelijks wachten tot de volgende.

Zoals inmiddels redelijk gebruikelijk in de boeken van Linda Fairstein wordt ook in dit boek een gedeelte van New York’s geschiedenis belicht. In dit geval als achtergrond voor een misdaad die erg ingrijpt in het persoonlijke leven van Alex Cooper en Mike Chapman. Ik vind het niet het sterkste boek van Fairstein, maar zeker weer de moeite waard!

Maggie Barbieri’s reeks over een schooljuf die op bizarre wijze telkens bij moorden betrokken raakt, vond ik altijd best aardig. Aardig genoeg om de hele serie te lezen. Dus logischerwijs wilde ik ook Once upon a lie lezen, het eerste boek in een nieuwe reeks over Maeve Conlon, een bakker die de eindjes aan elkaar moet knopen, haar demente ronddolende vader in het tehuis moet zien te houden en haar weerbarstige dochters onder de duim. En al is de schrijfstijl net zo aardig als de eerdere serie, toch spreekt dit boek me niet erg aan. Voldoende interessant om uit te lezen, maar ik twijfel of ik het tweede deel ook ga lezen.

Ik kijk altijd reikhalzend uit naar de nieuwe Kathy Reichs. Na een klein zoethoudertje eerder deze maand, is het volop genieten van een nieuw avontuur in het leven forensisch pathaloog Temperance Brennan. Botten hebben voor haar geen geheimen maar jaren oude, beschadigde botten van een aantal vindplekken vertellen haar niet het verhaal dat ze wil, dus gaat ze actief op zoek naar de waarheid achter de botten in een dorp waar godsdienstige excessen de norm zijn. Spannend!

Ik vind de boeken van John Sandford altijd geweldig, of het nu de Lucas Davenport-serie is of de Virgil Flowers-serie. Maar Gathering Prey is toch wel de beste van de laatste tijd. Onder de neuzen van Lucas’ dochter Letty en Lucas zelf wordt een ‘traveller’ die Letty een keer ontmoet heeft vermoord en dat is voldoende om Davenport uit zijn negatieve spiraal te trekken: de zoektocht naar een psychopatische groep moordenaars verandert in een klopjacht over het uitgestrekt platteland van de Upper Peninsula van Michigan met veel doden en gewonden. Het verhaal is snel, spannend en enorm humoristisch. Zo humoristisch dat ik regelmatig hardop zat te lachen. En achteraf heb ik spijt dat ik het boek na een dag alweer uit heb!