Met een Indiase auteur verwachtte ik een minder stereotiep verhaal. Een Engelse van Indiase afkomst komt het huis dat zij geërfd heeft verkopen. Maar als ze in het voorouderlijk huis is, komt ze een mysterie op het spoor. Zoals gezegd vind ik de personages nogal stereotypisch neergezet (Engelse vind het eten te pittig, eet alleen McDonalds etc.) en de verhaallijn pakte me ook niet. Eigenlijk had ik het boek weg moeten leggen, maar dat doe ik dan ook weer niet. Jammer van de tijd.

Een bijzonder raar boek. Ik verheugde me op een auteur die de crime in Marokko plaats liet vinden, in de hoop een soort tweede Parker Bilal te treffen. Maar dat viel tegen: de hoofdrol is weggelegd voor een anti-held: een corrupte politieagent die zijn hachje probeert te redden terwijl hij een bijzonder bloedige moord moet oplossen. En de karakters vond ik ook niet heel sterk tot ontwikkeling komen. In de categorie: waarom heb ik het boek eigenlijk uitgelezen, als ik er niks aan vond?!

Kathy Reichs leest als vanouds lekker weg en trekt je al weer snel het verhaal in. Een kritische noot is wel dat ze elk hoofdstuk eindigt met een overduidelijke cliffhanger en dat wordt, als je achter elkaar doorleest, best irritant. En de verhaallijn, een aangespoelde container met twee lichamen die bij Temperance Brennan nare herinneringen over een cold case oproept, wordt op een gegeven moment misschien een beetje vergezocht, zeker in relatie tot de coronapandemie, maar dat mag de pret niet drukken! Een fijne Kathy Reichs is gewoon een fijne Kathy Reichs, een boek dat je gewoon úit wilt lezen.

Volgens mij is het het 31e boek, Ocean Prey van John Sandford. Als er rare bewegingen worden gezien op een boot, volgt een off duty marinier de boot en is getuige van een schietpartij met drie doden. Reden om niet alleen Lucas Davenport op de zaak te zetten maar ook Virgil  Fuckin’ Flowers en anderen uit Lucas’ lange politieverleden. Zoals altijd een crime waar je blij van wordt.

Guido Brunetti moet op zoek naar twee mannen die twee jonge toeristen voor dood bij de achteringang van een ziekenhuis hebben achtergelaten. Daarbij ontdekt hij dat er meer schuil gaat achter de facades van deze twee jonge mannen, namelijk verborgen homoseksualiteit, mishandeling en ook nog eens drugshandel. Een zware mix voor Brunetti, die begint te overwegen het politievak eraan te geven. En dat zou enorm jammer zijn, omdat Donna Leon nog steeds een van mijn favoriete auteurs is.