Met het inpakken van mijn boeken kwam ik De wraak van Safiyya van de Egyptische Bahaa Taher tegen die al sinds januari 2009 ongelezen op mijn plank stond. Het boek verhaalt over de geschiedenis van een familie in een dorp in de buurt van Luxor in de jaren ’50 en ’60. Een jonge jongen vertelt over zijn tante die uitgehuwelijkt wordt aan een 40 jaar oudere man en die op wonderbaarlijke wijze toegewijd is aan die man. Een familiedrama met hier en daar een flard Egyptische geschiedenis. Een mooi boek.
Category Archives: roman
The secret lives of the Amir sisters – Nadiya Hussain (2018)
Het boek van de Britse-Bangladeshi Nadiya Hussain, bekend van de Great British Bake-off werd geschetst als de Brits-Bangladeshi variant op Little Women. Daar staat me onvoldoende van bij om te beoordelen of dat klopt, maar het is inderdaad een chroniek van het leven van vier zusters, waarbij de rode draad de kinderwens is van de ‘verstandigste’ zus, die niet zwanger kan worden. Het is een luchtig boek qua schrijfstijl maar beladen wat betreft de verhaallijnen: het leven, de tegenslagen, de successen, de verhoudingen binnen een gezin. Ondanks de kritiek van Jenny Colgan dat Hussain de plek inneemt die een ‘echte’ schrijver in had kunnen nemen, vind ik het een fijn boek: een mooi verhaal, emotioneel en lekker leesbaar.
Onder de paramariboom – Johan Fretz (2019)
De zoon van een Surinaamse moeder en een Nederlandse vader ontkent bijna 3 decennialang zijn Surinaamse afkomst. Maar als de smeekbedes van zijn moeder en een uitnodiging om als spreker op te treden in Suriname bij elkaar komen, wordt hij geconfronteerd met zijn roots. Het boek schetst de moeilijke jeugd van een jongen tussen twee werelden. Een jeugd die verzwaard werd door de geestesziekte van zijn moeder en het alcoholisme van zijn vader. Kan hij, nu hij op Surinaamse grond is, afrekenen met het verleden?
Salomon’s oordeel – Robert Vuijsje (2019)
Het was lang wachten op het nieuwe boek van Robert Vuijsje en ik liep er toch nog onverwacht tegenaan. Dat is ‘t fijne van boekwinkels! De zeventienjarige zoon uit een interraciaal huwelijk tussen een Joodse man en Surinaamse vrouw identificeert zich met zijn Surinaamse afkomst en niet zijn Joodse. Tegen de achtergrond van de betere wijk Amsterdam-Zuid wordt het huwelijk van de ouders geschetst. De obsessie van de vader met racisme en zijn frustratie dat hij als Jood niet ‘bij het team’ hoort. De moeder die zich er niet veel van aantrekt omdat ze het haar hele leven al meemaakt. Maar alles escaleert als haar zoon opgepakt wordt omdat hij een Joods meisje zou hebben verkracht. Misschien is het boek niet zo sterk als Alleen maar nette mensen, maar wel weer een mooi boek dat racisme adresseert en tegelijkertijd de excessen bespot.
Unto us a son is given – Donna Leon (2019)
Een boek van Donna Leon stemt altijd blij want ongeacht waar het verhaal over gaat, ze schrijft altijd fantastisch. Brunetti, de hoofdpersoon is als een oude bekende. De Venetiaanse achtergrond waartegen de verhalen spelen is altijd verrassend anders dan je met je Nederlandse verstand verwacht. Ook Unto us a son is given is weer een aanrader. Dit keer benoemt Leon geen maatschappelijke misstand maar gaat het over moraliteit en loyaliteit. Een mooi verhaal.
What we owe – Golnaz Hasemzadeh Bonde (2018)
Het is een indrukwekkend relaas, What We Owe. Een Iran ontvluchtte marxiste moet leven met het schuldgevoel over het verlies voor zichzelf en anderen, ontstaan door de keuzes die zij gemaakt heeft. Liefde die ze kwijraakte, haar achterdocht die haar belemmert liefde te krijgen maar vooral haar egocentrisme: pure onversneden zelfzucht. En toch leef je mee tot de kanker haar volledig overneemt.
Narcissus – Sol Bouzamour (2019)
Ik had geen hoge verwachtingen van het boek maar gaf het toch een kans. Stom want het was nog tien keer erger dan verwacht. Bouzamours verhaal is afgezaagd, het standaardriedeltje: bij voorbaat achtergesteld door zijn Marokkaanse afkomst, verkeerde keuzes makend, semi-verliefd gekwezel en, nog erger, semi-pornografische seksscenes die zo plat zijn dat zijn idealiseren van het leven in de rosse buurt bijna verfrissend wordt. Bijna, want alles is doorspekt van een hoog Panorama-gehalte. Jammer van de tijd om het boek te lezen! Nu al in de top-3 van slechtste boeken van 2019!
The Patience Stone – Atiq Rahimi (2008)
Een indrukwekkend boek van Afghaanse schrijver Atiq Rahimi. In The Patience Stone verzorgt een Afghaanse vrouw haar in de jihadstrijd gewonde man die in coma ligt. Eerst door doorlopend voor hem te bidden maar als ze dat niet meer volhoudt, begint ze hem onbeschrijflijke geheime te vertellen. Als ze haar dochters veilig heeft ondergebracht bij haar tante, gaat ze terug naar huis om haar man te verzorgen te midden van het oorloggeweld. Onderwijl blijven in haar geest de meest vreselijke dingen bovenkomen.
The Mango Season – Amulya Malladi (2003)
Uitgekomen in een tijd dat alle boeken over India of over problemen met afkomst na emigratie sowieso een hit werden, is The Mango Season niet een van de beste boeken die ik in dit genre gelezen heb. Hoewel het verhaal interessant is en je wilt weten hoe de toekomst voor de hoofdpersoon eruit ziet, is het boek doorspekt van herhaling en langdradig uitrekken tot het moment van de dramatische onthulling dat ze als Indiase brahmaan wil trouwen met een Amerikaan. Malladi had dit dramatische moment veel beter kunnen benutten en de relatie met de familie kunnen uitdiepen, in plaats van de bijna 360 graden ommezwaai die haar ouders over hun levenslange traditie nemen na de grote onthulling. Het boek viel me daarom tegen, het simpele taalgebruik nog daargelaten.
Spoetnik – Martijn Neggers (2018)
Een Amsterdamse leraar M&M verhuist naar Helmond om daar les te geven maar hij wordt niet geaccepteerd in zijn nieuwe buurt én door de leerlingen. Om nog maar niet te spreken van het feit dat hij de straatprijs van de postcodeloterij wint, terwijl de rest van de straat daar niet aan meedeed. En dat zet een langzame maar zekere tragische ontwikkeling in gang waarbij de vervreemding en eenzaamheid bijna voelbaar worden. Een mooi en scherp boek.
Honolulu King – Anne-Gine Goemans (2015)
Honolulu King gaat over een wat oudere Indische man en zijn relatie met zijn familie en vrienden, tegen de achtergrond van de Indonesische en Nederlands-Indische geschiedenis. Een indringend geschreven verhaal, doorspekt met referenties aan Hawaiiaanse muziek en een groot stuk geschiedenis waar ik tot op heden het minimale over gehoord had. En daarin ligt meteen ook een groot verdriet: de onbekendheid van de Nederlander met dit stuk geschiedenis, de ‘onzichbaarheid’ van Indonesiërs en Indische mensen in Nederland en de onzichtbaarheid van het leed dat zij hebben moeten lijden. Een bijzonder mooi boek!
Goed Volk – Teun van de Keuken (2017)
In een toegankelijke, makkelijk leesbare stijl schreef Teun van de Keuken een boek over zijn jeugd, met uitermate linkse ouders. In een tijdperk waarin kinderen niet elke seconde door hun ouders oplettend in de gaten gehouden werden groeit hij op van een witte bonk slap vlees, zoals hij het zelf beschrijft, tot een vriend van de stoerste jongen van de klas. Zijn linkse ouders zijn voor hem een schaamte, ze voldoen niet aan de burgerlijke norm en anders zijn wil hij niet. Maar als hij ouder wordt, vindt hij de ruimte die het hem biedt wel plezierig. Het boek, dat ontzettend makkelijk wegleest, is alleen bijzonder abrupt afgelopen. Voor mij had daar nog wel eens 140 pagina’s bij gekund.
IQ – Joe Ide (2016)
Wonderkind Isaiah Quintabe (IQ) kent in zijn leven alleen maar tegenslag. Als zijn broer wordt doodgereden, voelt het voor hem alsof hij niets meer heeft om voor te leven. Jaren later heeft hij zijn leven enigszins op de rit en helpt hij in East Long Beach, een wijk met hoge criminaliteit waar de politie amper komt, met zijn hoge intelligentie en deductieve redeneerkunsten problemen in de wijk oplossen. Tot een grote rapper zijn hulp inroept en zijn geschiedenis hem aan alle kanten om de oren slaat. Met mooie verhaallijnen en zijweggetjes is dit boek meer dan een zoveelste crime. Indringend en spannend: je wilt weten wat er in zijn geschiedenis is gebeurd waardoor hij is zoals hij is. Erg mooi boek!
Ja / Nee – Renske de Greef en Jan Hoek (2005)
Het dubbelboek Ja / Nee van Renske van de Greef en Jan Hoek is één van de eerste boeken van Renske van de Greef’s hand. Het boek is net zo amusant als haar andere boeken maar de inhoud op zich, vooropgesteld dat het geen complete fictie is, levert wel kromme tenen op: de aandachtszieke Renske werpt zich op elke man die voorbij komt, de wat contactgestoorde Jan is smoorverliefd op haar zonder dat ze het weet. Je krijgt gewoon medelijden met ze. De twee verschillende invalshoeken van dit verhaal laten je op het eind verbaasd achter. Knap stukje werk, omdat het bijzonder realistisch geschreven is!
Bastaardsuiker – Arjen Lubach (2008)
Het eerste boek dat ik van Lubach lees: Bastaardsuiker. Een roman over een jonge man die op zoek is naar een manuscript van zijn overleden opa. Het manuscript moet hem voorzien van nieuwe inspiratie voor een volgend boek, nu hij aan writers’ block lijdt. Bij zijn speurtocht komt hij er achter dat de geschiedenis soms vals is, dat leugens de waarheid geforceerd hebben en dat het geheugen niet altijd zuiver is. Een mooi en leesbaar boek.
Easy Street – Bart Chabot (2016)
De grootste teleurstelling op boekengebied, zo gaat Easy Street van Bart Chabot voor mij 2016 uit. Het verhaal over een vrouw die met man en zoontje op vakantie gaat, vrij snel daarna tot de ontdekking komt dat haar man vreemdgaat en hem de deur uit zet, overtuigt helemaal niet! De personages zijn zwak, de conversaties niet realistisch, er zit geen verschil tussen de 3 hoofdpersonages en hoe zij denken en beleven, én het verhaal is ook nog eens saai. Als je in een boek van 331 pagina’s moet wachten tot de laatste 20 pagina’s voor er enige spanning ontstaat, dan doe je iets niet goed. En omdat ik een boek zelden wegleg als ik het slecht vind, was dit een flinke verspilling van tijd, maar bovenal een domper op mijn enthousiasme over een nieuw boek van Chabot. Zonde!
Alle dagen Libanon – Martijn van der Kooij (2016)
In een mengeling van persoonlijke interacties en semi-toeristische uitstapjes (want toeristisch is ‘t land helemaal niet) beschrijft Martijn van der Kooij in ‘Alle dagen Libanon’ een interessant land. Een land dat klem ligt tussen de hete vuren van de omringende landen. Met zijn verhalen maakt van der Kooij dat Beiroet en Libanon nog hoger op mijn verlanglijstje zijn komen te staan. Nu alleen nog een goed tijdstip uitkiezen! Met dank aan Reishonger.nl voor het winnen van dit gratis exemplaar. Een boek, en dan ook nog een reisboek: een heel fijne verrassing!
De Malamud-roman – Abdelkader Benali (2004)
Alsof het zo moest zijn had ik net voor ik de serie Chez Benali keek bij de lokale kringloopwinkel de novelle De Malamud-roman van Abdelkader Benali op de kop getikt. Het boek leest makkelijk weg, voelt zeker in het begin heel toegankelijk aan. Richting het einde van de boek volgen de wendingen elkaar snel op en voelen ze soms wat geforceerd. Maar verder is ‘t boek vermakelijk genoeg om binnenkort misschien ook eens een van de andere boeken van Benali erbij te pakken.
J. Kessels: The Novel – P.F. Thomése (2009)
J. Kessels is terug in een nieuw verhaal. ‘De auteur’ vertelt hoe J. Kessels en hijzelf terecht komen in een tocht naar Hamburg, compleet met de beruchte Reeperbahn, prostituees in verlaten parkeergarages, stinkende kroegen en stripclubs, op zoek naar een weggelopen NAC’er. Tegen de achtergrond van wellustige dromen over een oude vlam en de nodige country & western muziek zoeken ze de verpaupering van de stad graag op. Het leest nog steeds lekker weg maar toch is het meer van dezelfde platvloersheid en dat is wat jammer.
Greatest Hits – P.F. Thomése (2001)
In Greatest Hits bundelt Thomése een aantal verhalen uit andere media, van 1990 tot 2001. In deze verhalen speelt J. Kessels, onaanraakbaar en stoicijns, de hoofdrol. Samen rollen ze van het ene avontuur in het andere, of het nu een rondreis zonder doel in Amerika is of de eerste vrouwenperikelen met meisjes uit Zwolle als ze op voetbalkamp zijn. Vergeleken met later werk waarin J. Kessels een (hoofd)rol speelt is ‘t allemaal behoorlijk rustig en bezadigd. Lekker leesbaar en dus zo uitgelezen!