Een stel Lancashire vrienden willen en kunnen maar niet deugen: ze dealen in drugs en stelen wat los en vast zit. En ze komen overal mee in de problemen. En voor Dylan betekent dat dat hij zijn relatie op het spel zet, terwijl Vinnie een gevecht levert tegen zijn bipolair zijn. De serie wordt een komedie genoemd, maar het is eerder een tragikomedie, met levens die nergens naartoe lijken te gaan, behalve richting ellende. Een ijzersterke serie, met ook best een moraal van het verhaal, onder alle Engelse humoristische tragedie. Een aanrader!
Category Archives: drama
Reef Break, seizoen 1 (13 afl.)
In de serie Reef Break zet Poppy Montgomery een voormalige dievegge neer die fixer wordt voor de gouverneur van een klein Amerikaans eiland. Ze moet allerlei onvoorziene ellende rondom die man oplossen. Poppy’s verleden drukt zijn stempel op alles wat ze doet: de FBI-agent waar ze nog net niet van gescheiden is, de politieagent waar ze een verhouding mee begint, de drugscriminelen die ze verlinkt heeft en die vanuit de gevangenis druk op haar uitoefent. Het is een chaos. Het verhaal is op zich best aardig maar voor het eerst vind ik dat ze bijzonder slecht acteert. En wat ook heel irritant is: dat ze beduidend voluptueuzer is dan voorheen en dat ze dat met rare outfits willen verbergen. En nog ongeloofwaardiger: het zogenaamde surfen… Maar goed, de serie is redelijk vermakelijk.
Turn up Charlie, seizoen 1 (8 afl.)
Op zoek naar een komedie, kwam ik Turn up Charlie tegen, met Idris Elba. Hij is een aan lager wal geraakte muzikant die door zijn succesvolle vriend gevraagd wordt zijn dochter te babysitten. En die dochter is natuurlijk een onuitstaanbaar kind dat van haar ouders te weinig aandacht krijgt. In ruil voor het oppassen bedingt Charlie dat de moeder, een beroemde dj (Piper Perabo), hem helpt met zijn carriere. Maar als hij succesvol wordt, ontspoort hij weer net als vroeger. Het is een niet onaardige serie, en natuurlijk helpt het dat Elba in de eerste aflevering al zonder shirt rondparadeert. Het grappige is trouwens, dat de serie veel ouder aanvoelt maar gewoon uit 2019 stamt.
Fleabag, seizoen 2 (6 afl.)
Het tweede seizoen van Fleabag is echt steengoed. De serie volgt de opzet van het eerste seizoen maar is minder geforceerd en zit vol emotie. Fleabag heeft eindelijk haar leven op de rit en het is de rest van de familie die er een chaos van maakt. Ze staakt haar seksuele escapades maar tot overmaat van ramp wordt ze echt verliefd. Op de meest ongeschikte man die er is.
Crashing, seizoen 1 (6 afl.)
Phoebe Waller Bridge, van Fleabag, speelde een paar jaar geleden in de serie Crashing. Die gewoon op Netflix bleek te staan. Het is de zoveelste coming of age serie uit Engeland, maar in dit geval weer eens eentje die me wel aanstaat. Een groep twintigers woont anti-kraak in een oud ziekenhuis. Hun levens zijn een zootje en iedereen zit overal telkens voor op de eerste rang. Als Lulu (Phoebe), de beste vriendin van Anthony, in het ziekenhuis komt wonen, lijkt alles tegelijkertijd te ontsporen.
Fleabag, seizoen 1 (6 afl.)
Doordat de serie allerlei Emmy’s won, hoorde ik er voor het eerst van. Engelse komedie kan heel erg goed zijn, maar ook heel erg slecht. Over Fleabag heb ik zelfs na 6 afleveringen van het eerste seizoen, nog geen heldere mening. Ja, er zijn erg grappige stukjes en soms moet je hardop lachen, maar tegelijk is het verhaal ook bijzonder tragisch. En dat met een sausje van Engelse lompheid… The jury is still out. Het tweede seizoen maar eens proberen.
Unbelievable, seizoen 1 (8 afl.)
Acht afleveringen zijn het, maar jeetje wat een ímpact heeft de serie Unbelievable. De jonge Marie wordt verkracht en doet aangifte maar wordt door de politie én haar voormalige pleegmoeder door de mangel gehaald en trekt haar verklaring terug. De pijn van het in de steek gelaten worden is voelbaar. Als er jaren later in andere steden ook verkrachtingen plaatsvinden, komen twee politievrouwen bij elkaar en zetten samen de jacht op de dader in. Langzaam, met schitterend neergezette hoofdrollen door Toni Colette en Kaitlyn Dever (Eve uit Last man standing) en Merritt Wever, alle pijnlijke processen uitgelicht. En verrassend om te zien dat Ayelet Waldman, een schrijfster waarvan ik de lichte crime boeken erg waardeerde, één van de schrijvers van deze op ware gebeurtenissen gebaseerde serie is.
Derry Girls, seizoen 2 (6 afl.)
In het tweede seizoen van Derry Girls gaan Erin en haar misfit-vriendinnen flink tekeer. In Derry in de jaren ’90, onder de constante dreiging van de burgeroorlog, mishandelen de meiden van de katholieke meisjesschool de jongens van een protestantse jongensschool, sneaken ze weg om een Take That concert in Belfast bij te wonen en juichen ze de Amerikaanse president toe als die de vrede in Ierland komt bekrachtigen.
Derry Girls, seizoen 1 (6 afl.)
De zestienjarige Erin woont in de jaren ’90 in Londonderry, Derry in het kort, te midden van IRA-bomaanslagen. Op de katholieke meisjesschool strijd ze voor acceptatie van homoseksualiteit, thuis voor wat persoonlijke vrijheid. Samen met haar groepje van misfit-vrienden en nichtje zetten ze de boel op de kop.
The Good Karma Hospital, seizoen 2 (6 afl.)
De Engelse dokter Ruby heeft zich gesetteld in het Indiase ziekenhuis en heeft haar eerste operatie zonder toezicht van collega’s. Maar alsof de situatie in het ziekenhuis nog niet moeilijk genoeg is, is er een hittegolf, valt de stroom uit en is haar collega het niet eens met haar aanpak. Maar dat is nog niet alles: op privévlak gebeurt er ook van alles waar Ruby niet op gerekend had. Heel wat spanning en sensatie rond het kleine ziekenhuis.
Guardians of the Glades, seizoen 1 (6 afl.)
Een zalige hersenloze serie, Guardians of the Glades. Ergens in de jaren negentig zijn bij een storm uit een laboratorium pythons de Everglades ingespoeld en deze niet endemische monsters vreten de Glades kaal aan endemische dieren. Maar het zootje ongeregeld van de Guardians of the Glades doen hun best om de pythons te vangen. Een beetje hillbilly redneck maar dan op een heel sympathieke manier. Bijzonder jammer dat er maar 6 afleveringen zijn en vooralsnog geen plannen om een tweede seizoen uit te brengen want ik zat al weken te wachten op een volgende aflevering.
Seal Team, seizoen 2 (22 afl.)
Het Seal Team van Jason staat in het tweede seizoen voor nog zwaardere klussen dan in het eerste seizoen. Meng dat met een flinke dosis relationele problemen (Jason’s overleden vrouw, Sonny’s relatie met een collega enzovoorts) en je hebt een recipe for disaster. Het team loopt door alle gedoe het risico om opgeheven worden. En of het nu tactische blunders zijn in Mexico of een redelijk rustige trainingstijd in de Filipijnen, overal ontsnapt het team maar net aan situaties die hen het leven kunnen kosten of het team hun bestaansrecht. Leuke serie weer!
American Housewife, S03 (23 afl.)
In American Housewife is een voluptueuze huismoeder het buitenbeentje in hun woonwijk van perfecte Stepford Wives. Ook in het derde seizoen maken haar kinderen haar leven niet makkelijk: de jongste met allerlei gebruiksaanwijzingen, de zoon die zich ver boven het gezin verheven voelt en de oudste dochter die te dom is om tot drie te tellen. Gelukkig heeft ze haar twee vriendinnen om haar normaal te houden.
Veep, S07 (7 afl.)
Het laatste seizoen helaas, van Veep. Julia Louis-Dreyfus is briljant in deze rol al is ze steeds meer een persiflage op haar eerdere invulling van de vice president van de VS. Ontzettend grof in de mond, over lijken gaand, ze dankt haar team af als het haar uitkomst, ze offerte haar dochter op als dat politiek gunstig is, alles om maar president te kunnen worden. En juist doordat deze serie zoveel grover is dan de eerste zes blijft ze de vaart erin houden. Maar nu is het dan echt einde verhaal.
Single Parents, seizoen 1 (23 afl.)
Leuke, eenvoudige komedieserie over een groep alleenstaande ouders van nog jonge kinderen, die naar elkaar toe trekken en elkaar uit de brand helpen ondanks hun enorme persoonlijke verschillen. Hoewel bijna alles in hun leven draait om hun kinderen, komen ze er juist door hun verschillen achter dat het alleenstaand ouderschap niet al hun tijd en energie hoeft op te slokken. Feelgood komedie.
After Life, S01 (6 afl.)
De bijzonder zwarte komedie After Life van Ricky Gervais kreeg me hardop aan het lachen. Een man wiens vrouw net is overleden, wil niet langer leven maar wil zichzelf ook niet van het leven beroven omdat zijn hond dan alleen achterblijft. Gaandeweg krijgen steeds meer mensen een rol in zijn leven en hij laat ze stuk voor stuk kleine beetjes in zijn hart. Maar lukt het hem om zijn depressie het hoofd te bieden en weer te gaan leven?
Black-ish, S04 (23 afl.)
In het gezin Johnson verandert nogal wat: een nieuwe baby, Rainbow die stopt met werken, Zoey die is gaan studeren. En dat komt het gezin niet ten goede. De relatie van Dré en Rainbow staat of en toe op knappen. En de vraag is of ze hun relatie kunnen redden. Maar voor het zover is, krijgen we een een grappig jasje een flinke hoeveelheid ‘moraal van het verhaal’ over ons uitgestort. Alle mogelijke ‘zwart zijn in Amerika’ komt voorbij. In deze tijd lijkt het geen overbodige luxe om deze zaken bespreekbaar te maken. Een leuk seizoen weer, op de laatste paar afleveringen na.
Grace and Frankie, S01 (13 afl.)
Grace and Frankie worden in deze komedie verlaten door hun echtgenoten. De echtgenoten, partners in een advocatenkantoor, blijken al 20 jaar een relatie te hebben, met elkaar. De vrouwen komen in één huis terecht, de mannen trekken in het andere huis. Dat ze met zijn allen hun families bij elkaar willen houden, levert best grappige situaties op.
Longmire, S04 (10 afl.)
Longmire en zijn team zitten in een dip na de vermoedelijke zelfdoding van hun collega Branch. Maar Longmire laat het er niet bij zitten en zoekt door tot hij de werkelijke oorzaak weet. En dat kan alleen met gevaar voor eigen leven. Ook de zoektocht naar een vervangende deputy verloopt niet zonder slag of stoot. De verwikkelingen in de serie worden dusdanig moeilijk, dat je een beetje het gevoel krijgt, net als bij Banshee, dat er geen weg terug meer is. De serie blijft spannend, en is vooral leuk als je ‘m bingewatched om in het verhaal te blijven.
You’re the worst, S03 (13 afl.)
Het derde seizoen van You’re the Worst is teleurstellend. Niet alleen dwaalt de focus af van Gretchen en Jimmy, een stel dat tegen wil en dank een relatie heeft, naar de anderen om hen heen. Het verhaal is niet meer sterk en zwabbert allerlei kanten op. Om kort te gaan: de humor is eruit en er blijft alleen maar drama over. Jammer, want zeker het eerste seizoen was grappig!