In het verleden was ik enthousiast over de detectives van Mary Kay Andrews. Haar romans hebben echter een heel hoog Bouquetreeksgehalte, ook al spreekt de stijl van schrijven nog wel aan. De verhaallijnen zijn voor de hand liggend en niet erg spannend. Ook Summer rental, waarin een groep vrouwen een huisje aan het strand huurt, valt onder de romannetjes, wat mij betreft. Het leest makkelijk weg, maar het is niet echt spannend leesmateriaal.
Author Archives: Danielle
Rusland voor gevorderden – Jelle Brandt Corstius
Door het boek Van Bakoe tot Batoemi was de interesse gewekt, en dus heb ik praktisch meteen Rusland voor gevorderden erachteraan gelezen. Genieten van gruwelverhalen over de Russische provincies, met naar en vies eten, teveel drank en ellende onder de lokale bevolking. Jelle Brandt Corstius weet ‘t zo te brengen, dat je er eigenlijk zelf ook wel naartoe zou willen. Tot je er even over nadenkt en beseft dat het zijn humor is die het mooi maakt, niet de belevenis an sich!
The Night Season – Chelsea Cain
In het vierde boek over de politieagent die de martelingen van de Beauty Killer heeft doorstaan om haar vervolgens te arresteren, gaat het eens niet over de seriemoordenares. Ze speelt slechts in de achtergrond een rol. Dit boek gaat over een dreigende overstroming in Portland, die herinneringen aan de overstroming van 1948 oproept. De dreigende overstroming is ook een katalysator voor een nieuwe seriemoordenaar, die een wel heel bijzondere manier heeft om zijn slachtoffers te vermoorden. De verschillende verhaallijnen houden je alert en maken het een mooi, compleet verhaal. Een spannend boek en een aanrader!
Zeven jaar goede seks – Ronald Giphart
Soms gaat het nut van bepaalde zaken volkomen langs mij heen, zoals bijvoorbeeld de novelle Zeven jaar goede seks die Ronald Giphart schreef voor Viva en die ik op internet tegenkwam. Het 32 pagina’s tellende boekje gaat over twee zussen en hun moeder die na haar tien jaar niet gezien te hebben, hun tante in Suriname bezoeken. Op zich een leuk gegeven en een stukje herkenning van plekken in Paramaribo. Maar dan ineens zit je boem, bam, beng, midden in een nogal expliciete seksscène die eigenlijk nergens op slaat. En dat ook nog niet één keer… Jammer!
Van Bakoe tot Batoemi. Een gids voor de Kaukasus – Jelle Brandt Corstius
Het tweede boek dat ik van Jelle Brandt Corstius lees, Van Bakoe tot Batoemi, is een verzameling van reisverhalen die hij in de loop der jaren schreef over de landen en volkeren in de Kaukasus, eerder uitgebracht als Kleine landjes. Het is even doorbijten op de bijzondere namen als Karatsjaj-Tsjerkessië, Kalmukkië, Abchazië en Obozijnen, maar eenmaal daaraan gewend leest het boek makkelijk weg. Nuchter, hier en daar sarcastisch, maar vooral beeldend beschreven waardoor je het liefst meteen naar die contreien vertrekt.
Timur Lenk, die ik in Oezbekistan straks vaak zal tegenkomen, maakt nog even zijn opwachting bij de beschrijvingen van overmeesteringen en deportaties. Bij Brandt Corstius’ beeldende beschrijvingen van Armenië schoot ik hardop in de lach: ‘Ik ken geen Armeens, en ga er ook niet aan beginnen, het heeft een schrift met 38 letters’. Exact wat ik dacht bij het zien van het alfabet! Maar grapppiger nog is zijn ervaring in een vliegtuig vol Armeniërs: ‘Voor ik het wist zat ik in een Iljoesjin (vliegtuig), bomvol met Armeense mannen… De lucht in het vliegtuig was niet te harden… Het hielp niet dat mijn buurman een literfles wodka tevoorschijn haalde (het was dus halfacht ‘s ochtends)’. Treffender had hij het niet kunnen verwoorden!
Sherlock, seizoen 3 (3 afl.)
Dat het derde seizoen begint met de terugkeer van Sherlock bij een geschrokken en boze John Watson, is niet verwonderlijk. Zijn ‘wederopstanding’ moet natuurlijk verklaard worden, na zijn dood aan het einde van seizoen twee. En dan gaat het in redelijk tempo richting de normale ontwikkelingen in deze serie. Zonder spoilers te geven, moet ik bekennen dat ik de derde aflevering door moet worstelen, letterlijk herhaald kijken om mijn aandacht bij het verhaal te houden. Niet de sterkste aflevering, naar mijn mening. De afsluiting van de serie, de cliffhanger so to speak, is dan wel weer Sherlock-waardig! Dus op naar seizoen vier?!
Het Gym – Karin Amatmoekrim
Waar alle lof voor het boek Het Gym van Karin Amatmoekrim vandaan komt, begrijp ik niet helemaal. Of het nu de kritieken zijn van Vrij Nederland of de Volkskrant, ze wordt alom geprezen. Het boek wordt beschreven als Bildungsroman, als dartel en als lichtvoetig en spreektalig. En in dat laatste zit bij mij vooral de crux: de gelaagdheid van het boek komt door de simplistische schrijfwijze mijns inziens helemaal niet uit de verf. Het voelt, enigszins chargerend, eerder als een boek van Maria Mosterd dan als ‘literatuur’. Daar staat tegenover dat het boek heel erg makkelijk weg leest en vermakelijk is, en dus ook binnen de kortste keren uitgelezen is.
Republic of Doyle, seizoen 3 (13 afl.)
Het derde seizoen van Republic of Doyle, met Allan Hawco, stamt alweer uit 2012. De serie, over een vader en zoon die beiden voormalig politieagenten zijn en nu een detectivebureau hebben, heeft steeds meer verhaallijnen die nogal onwerkelijk zijn maar de serie blijft vermakelijk. Zoon Doyle zit doorlopend in de problemen, met name met zijn ex-vriendin, agente Bennett. Maar ook vader Doyle weet zich dit seizoen goed in de nesten te werken. Maar dan komt het hele ‘team Doyle’ in actie. Leuk, simpel vermaak!
Permeke en de Vlaamse expressionisten – Rijksmuseum Twenthe, Enschede
De expositie in het Rijksmuseum Twenthe ‘Permeke en de Vlaamse expressionisten’ is kleiner dan ik verwachtte maar daarom niet minder interessant. De schilderijen van Permeke’s tijdgenoot De Smet spreken me meer aan dan van Permeke zelf. Beiden maakten gebruik van grillige, ruwe vormen voor de personen, veelal vissers, die zij schilderden. Donkere kleuren hebben de overhand, ook in de landschappen en stillevens. Een heel andere ontwikkeling dan bijvoorbeeld de Duitse expressionisten hebben doorgemaakt. Al met al een mooie maar sombere expositie. In het museum is ook nog steeds Paden naar het Paradijs te zien. Ik kan het niet anders betitelen dan ‘een eclectisch geheel’ maar dat komt misschien meer door het feit dat ik me niet voldoende kon focussen op de verbindende verhalen. De mooiste schilderijen vond ik, door het gehele museum heen, de schilderijen van Jan Sluijters. Maar ook zag ik er een mooie Monet. Absolute favoriet is Breitners ‘andere’ Meisje in witte kimono. Zie ook mijn post over Breitner in het Rijksmuseum Amsterdam https://cultuurbarbaar.daniellefrek.nl/?p=1082 .
Charley Boormans USA Adventure (4 afl.)
Charley Boorman blijft leuk, of hij nu op verschillende vervoersmiddelen door het aantrekkelijke Azië reist, overland door barre streken van Rusland gaat of, zoals in deze serie van kust naar kust in de VS rijdt. In deze serie is hij nog enthousiaster en nog meer onder de indruk dan in de eerdere series, zelfs als hij op ruw water in de door hem gevreesde boten moet, en dat werkt aanstekelijk. Aanstekelijk tot het punt van reiskriebels voor een bestemming die niet op mijn verlanglijstje staat. Maar ook een misselijk gevoel van plaatsvervangende claustrofobie bij het ‘caven’, als hij door ongelooflijk smalle spleten kruipt. Een mooie serie! Wanneer komt de volgende?
Alpha House, seizoen 1 (11 afl.)
De serie Alpha House gaat over een viertal senatoren die samen in één huis wonen en moeten zien te overleven in het politieke Washington. Een ultrareligieuze sukkel, een charmante Latino die geen Spaans spreekt, een dikke, lompe redneck en een strakgeklede, weedrokende zwarte senator worstelen zich door alle valkuilen en zetten situaties naar hun hand. Drama/komedie, met de nadruk op komedie. Ik vind ‘m leuk, misschien niet zo goed als Veep, maar zeker ‘t kijken waard.
Andrew Zimmern Bizarre Foods, seizoen 1 – 3 (13, 8 en 15 afl.)
De serie Bizarre Foods is altijd geweldig lekker gruwelen over wat chef Andrew Zimmern aan bijzonder, cultureel bepaald eten gaat wegwerken. Maar het is nog fijner als je ziek in bed ligt en de attention span van een vlo hebt! Of het nu gaat over Alaska, waar erg weinig mensen aanwezig zijn of Ethiopië of Oeganda, waar drommen mensen op zijn vingers kijken en zich vol overgave op de kliekjes werpen, het is altijd bijzonder. En natuurlijk bizar!
The Following, seizoen 1 (15 afl.)
Bij de serie The Following had ik regelmatig het idee dat ik er misschien maar mee moest stoppen, zeker in het begin van de serie. Maar in kleine doses is de serie erg spannend. Een seriemoordenaar verzamelt een cult van moordenaars om zich heen. Een aan lager wal geraakte FBI-agent wordt ingezet om de seriemoordenaar te vinden. Maar daar gaat heel wat moord en doodslag aan vooraf. Gruwelijk en spannend tegelijk.
Line of duty, seizoen 1 (5 afl.)
Line of duty is een supersterke Engelse tv-serie met afleveringen van bijna een uur. In een rustig (Engels) tempo wordt de spanning opgevoerd: een jonge agent is betrokken bij een inval die fout loopt en komt bij de Anti Corruption Unit terecht, tegen zijn wil. Maar als hij eenmaal op het spoor lijkt te zijn van een corrupte agent, weet hij van geen ophouden. Met een bijzonder sterke rol van Lennie James.
Anthony Bourdain. Parts Unknown, seizoen 2 (8 afl.)
Het tweede seizoen van Parts Unknown van Anthony Bourdain is weer mooi en indrukwekkend. Het programma is, net als in het eerste seizoen, meer reisprogramma dan food show maar heeft daardoor een bijzondere aantrekkingskracht. Bourdain duikt onder in verschillende steden, de meest indrukwekkende Tokio, vanwege de bizarre alternatieve scene, en Detroit, een stad die voor de helft leegstaat en waar mensen pogingen doen de stad leefbaar te houden. Indringende portretten!
Judas horse – April Smith
Na het heftige einde van het voorgaande boek in de serie begint Judas horse relatief rustig. Het boek houdt grotendeels het rustige tempo maar de spanning wordt op een mooie manier opgebouwd. FBI-agente Ana Grey gaat undercover om een voormalige FBI-agent te weerhouden van een terroristische actie. Maar na de schietpartij (in het vorige boek) lijdt Ana aan PTSD en dat is geen goede combinatie. Spannend!
Law & Order SVU, seizoen 14 (24 afl.)
Law & Order SVU gaat ook in het veertiende seizoen over seksuele misdaden en aanverwante zaken. Het team treft steeds weer nieuwe, vaak bizarre, situaties. De echte spanning zit vooral in de laatste afleveringen en eindigt met een enorme cliffhanger.
Scott & Bailey, seizoen 3 (8 afl.)
Seizoen 3 van de politieserie Scott & Bailey over 2 politieagentes bij het Manchester politiecorps is ijzersterk. De zaken die Janet en Rachel moeten oplossen, worden nog steeds zwaarder en hun leidinggevende krijgt steeds prominenter een rol. De persoonlijke taferelen escaleren ook flink. Dus al met al een super spannend seizoen, met een typisch Engelse feel. Genieten!
Played CA, seizoen 1 (13 afl.)
De Canadese serie Played gaat over een undercoverunit (Covert Investigations Unit ofwel CIU) die de moeilijkste zaken toebedeeld krijgt. Het team van 2 ervaren agenten, 2 andere agenten en 2 rookies infiltreert bij drugsdealers, moordenaars en bankrovers en lopen daarbij altijd op hun tenen, want de wereld van criminelen is verraderlijk. En al die stress op het werk is natuurlijk niet bevorderlijk voor de thuissituaties. Leuke serie, alleen jammer dat de hoofdrolspeler zo onsympathiek over komt.
The truth about pretty girls – Karin Slaughter
Tja, wat kan ik zeggen over de digitale short story The truth about pretty girls? Dat het een digitaal boek is van 20 pagina’s, dat het gaat over een vrouw die haar leeftijd en de fouten die ze in haar leven heeft gemaakt, moet accepteren. En veel meer dan dat is er niet. Geen crime, geen spanning. Jammer, ik had meer verwacht van Karin Slaughter! Weer een paar minuten en een euro die ik niet terug krijg.