Als voorloper op Evanovich’s nieuwe boek The Heist is het korte verhaal Pros and Cons (25 [pagina’s) uitgebracht, over een gulzige FBI-agente die de jacht op een meesterdief heeft ingezet. Waar je bij haar Stephanie Plum-boeken gewend bent aan overdrijving en humor op het absurde af, wordt hier wel lichtelijk een toon gezet maar overtuigt het verhaal nog niet voldoende om meteen in The Heist te willen duiken. Niet echt spannend, niet echt humoristisch, te kort om veel fun vooraf te bieden. Maar het duurt ook nog een kleine twee weken voor het boek uitkomt. We zullen zien.
Category Archives: humor
En dan nog iets – Paulien Cornelisse
Als bezig zijn met taal een deel van je vak is, dan is ‘t erg leuk om te zien dat er mensen nog ‘nerdier’ mee bezig zijn. De boeken van Paulien Cornelisse zijn dan ook altijd een feest van herkenning: woordspelingen, grappen over slecht taalgebruik, rare trends of hypes in de taal. Gewoon lekker neuzelen over dingen die de gemiddelde Nederlander niet eens opmerkt. Zalig!
Huisvrouwmonologen – Sylvia Witteman
Huisvrouwmonologen is, als ik het goed begrepen heb, geschreven als theaterstuk. Maar ook het boek is leuk. Drie vrouwen, een moeder en dochter en een nicht, laten de lezer een blik in hun levens werpen door de gesprekken die ze met elkaar voeren. De jongste van het drietal leeft voor haar werk en heeft dwangneuroses, de middelste is net ontslagen en probeert voldoening te halen uit haar huisvrouwschap en een buitenechtelijke relatie. De oudste vrouw is failliet maar leidt desondanks nog steeds aan spilzicht en een gokverlaving. Lekker eenvoudig, grappig en makkelijk leesbaar. En weer eens wat anders dan de (trouwens altijd grappige) columns van Witteman.
Witte Panters – Saul van Stapele
Twee jonge blanke jongens willen graag bij de homies op het pleintje horen en meten zichzelf de kleding, de taal en de attitude aan om ‘erbij te horen’. Ze worden nooit echt geaccepteerd maar hangen rond in de periferie van de echte jongens van de straat. Hun liberale ouders zien de veranderingen die ze doormaken maar ontzeggen ze niets, of het nu het vele wietgebruik of uren gamen is. Maar dan zijn de mooie J.J. en de lelijke John ineens niet meer elkaars beste vrienden, en dat kan natuurlijk niet goed aflopen. Het boek leest makkelijk weg, heeft veel quotes uit rapteksten en zit vol met straattaal en gevloek. Met de achtergrond van deze schrijver, Van Stapele is kenner op het gebied van straatcultuur en hiphop, is dat ook niet verwonderlijk. Hoewel een kritische noot ook niet ontbreekt. Misschien is het het soortgelijke thema, de witte wannabe’s, maar het boek doet denken aan Alleen maar nette mensen van ‘die andere Joodse schrijver’, Robert Vuijsje. Aanrader!
J. Kessels in: Het bamischandaal – P.F. Thomése
Het bamischandaal van Thomése wordt in de media neergezet als een ‘stout’ boek voor mannen: seks, vieze praatjes en voetbal in een sausje van humor en ongenuanceerdheid. De omschrijving an sich klopt, maar op de een of andere manier krijg ik nergens een klik met het verhaal of de auteur. Het blijft een onsamenhangend en weinig humoristisch geheel waar de auteur zichzelf telkens veel te opvallend binnen fietst en van de hak op de tak springt. Ook het ‘pornografische’ aspect komt niet tot zijn recht, waarschijnlijk door alle knullige omschrijvingen. Hij zou een voorbeeld kunnen nemen aan Heere Heeresma die wat dat betreft een veel explicieter boek neerzette met Goede paren, een boek dat ik in een rebelse oprisping op mijn boekenlijst probeerde te zetten op mijn erg katholieke vwo. Al met al valt het boek erg tegen, maar dat komt misschien omdat ik niet een man ben.
Staatsieportret van een stofzuiger – Sylvia Witteman
Aaah, de gebundelde columns van Sylvia Witteman lezen zo lekker weg! In Staatsieportret van een stofzuiger is ze weer lekker direct, soms wat lomp of grof, maar toch bijna altijd grappig en spits. Of het nu gaat over Nespresso, ratten, telefoons, Ikea of stucwerk. Zo’n boek maakt het de moeite waard haar columns níet alvast te lezen in de Volkskrant, maar te wachten tot ze gebundeld verschijnen. Het enige nadeel: je bent er altijd zo doorheen. Jammer!
Notorious Nineteen – Janet Evanovich
Hilarisch, overtrokken, bizar. Een typische Stefanie Plum van Janet Evanovich! Bounty hunter Stefanie en side kick Lula zijn drukker met vreetbuien ingegeven door een Hawaiiaanse tiki dan met het opsporen van verdwenen personen op borgtocht. Niet alleen wordt auto na auto opgeblazen, Stefanie is ook nog eens doelwit van een maniak die het op de donkere, mysterieuze Ranger gemunt heeft. Als Stefanie tussen de bedrijven door op zoek gaat naar een uit het ziekenhuis ontsnapte oplichter, die miljoenen gestolen heeft van een bejaardentehuis, komt ze terecht in bizarre situaties, en dan hebben we het nog niet eens over de aantrekkingskracht van Ranger, juist nu de relatie met politieagent Morelli weer ‘aan’ is. Als altijd is ‘t verhaal compleet absurdistisch, maar het is zalig hersenloos vermaak. Aanrader!