Ruim 20 jaar na het verschijnen van het eerste boek in de Plum-reeks en inmiddels bij het 22e boek in die serie, lees ik nog steeds bijna religieus deze serie maar het succes van Evanovich begint voor mij iets te verbleken: haar boeken worden steeds absurder, de situaties steeds explicieter en de teksten steeds meer gericht, lijkt het, op het (geforceerd) choqueren van het Amerikaanse lezerspubliek. En dat is jammer, want in de basis is de serie nog steeds grappig, vlot leesbaar en gewoon lekker simpel vermaak. Kantje boord, wat mij betreft, maar nog steeds voldoende fun om te lezen. En over the top of niet, ook nummer 23 pak ik ongetwijfeld weer op.
Category Archives: humor
Iemand moet het doen – Sylvia Witteman
Het is altijd lang wachten op de nieuwste verzameling columns van Sylvia Witteman maar het wachten werd ook nu weer beloond met een lekker boek. Columns over zoveel uiteenlopende onderwerpen, en als altijd zie je de typetjes die Witteman in een paar rake woorden neerzet, ook echt voor je. Het is weliswaar geen hoogdravende literatuur, maar juist wel daardoor zijn haar boeken ook altijd weer zo gelezen! Lekker!
Waarom? Daarom! – Roué Verveer
Opvoeden op z’n Surinaams, is de ondertitel van dit boek van comedian Roué Verveer. Het boek gaat op grappige en luchtige wijze in op de verschillen tussen Nederlandse en Surinaamse ouders bij de aanpak van de opvoeding van hun kinderen, en de compromissen die Verveer zelf heeft gesloten om in zijn huishouden de kinderen op het rechte pad te houden. Je rolt niet van je stoel van het lachen maar het boek is zeker vermakelijk!
Leuke dingen voor witte mensen – Christan Lander
Het boek Stuff white people like begint grappig en herkenbaar: allerlei bijzondere kenmerken van witte mensen worden onder een vergrootglas gelegd en op humoristische wijze beschreven. De humor zit natuurlijk in het feit dat er zoveel herkenbare vooroordelen en clichés geschetst worden maar wil je niet helemaal gek worden van de term ‘witte mensen’, die in elke tweede zin staat, dan kun je het boek het beste in etappes lezen. Grappig, in kleine doses. En voor een boek van 6 jaar oud nog steeds verbazingwekkend actueel!
De vergeetclub – Tosca Niterink
Wat doe je als je moeder dementie heeft en niet meer alleen kan wonen? Dan zoek je een goed huis voor haar om te wonen en je schrijft een boek over de vaak grappige maar vooral wrange situaties die dat oplevert. Tosca Niterink (ja, zij van Theo en Thea) heeft in dit boek met verhalen geschetst wat dementie betekent, niet alleen voor degene die het heeft, maar ook voor de mensen er omheen, en waarom je daar soms best de humor van in mag zien. Leuk boek!
Bossypants – Tina Fey
Bossypants is grappig! In dit autobiografische boek beschrijft comédienne en tv-producer Tina Fey haar creatieve ontwikkeling, haar werk voor Saturday Night Live en 30 rock en het moederschap op humoristische manier. Het boek neemt je mee, van de toevalligheden waardoor ze aangenomen wordt in ‘show bizz’ en wat het betekent om vrouw te zijn in deze wereld, tot haar sketches als Sarah Palin, het filmen met Oprah en het wel of niet nemen van een tweede kind na haar veertigste. Sarcastisch, scherp maar toch nuchter en grappig. Een leuk boek!
Hyperbole and a half – Allie Brosh
Hyperbole and a half is in het Nederlands uitgegeven als Hyperbool en nog wat, en is een leuk, volop geillustreerd boek dat alle bizarre en bijzondere werkingen in het hoofd van Allie Brosh beschrijft. Grappig, herkenbaar en soms, zoals het stukje over depressie, verhelderend maar ook bijzonder deprimerend. De subtitel: unfortunate situations, flawed coping mechanisms, mayhem, and other things that happened, zegt het eigenlijk allemaal al. Uit voor je het doorhebt! Leuk!
De belofte van Pisa – Mano Bouzamour
De belofte van Pisa is een mooi geschreven, uiterst leesbaar boek. Het debuut van Mano Bouzamour, ook columnist bij het Parool, gaat over de Marokaans-Nederlandse Sam die het lyceum doet terwijl hij kampt met een geheel onbekende, nieuwe omgeving, ongeïnteresseerde analfabete ouders en zijn oudere broer, zijn grote steun en toeverlaat, die de gevangenis indraait op een moment dat hij zijn broer juist nodig heeft. Maar Sam slaat zich overal heldhaftig doorheen, tegelijkertijd stereotypes bevestigend maar ook afbrekend. Giet daar overheen een flinke dosis hormonen en jongensfantasie en je hebt een lekker leesbare roman.
Jongens en Guillaume, aan tafel! – Guillaume Gallienne
Het verhaal van het boek(je) Jongens en Guillaume, aan tafel! wordt beschreven als ‘gevoelige-hetero’ coming-out: de worsteling om tegen de verwachtingen van zijn omgeving in hetero te zijn. Het autografische boek, ook als toneelstuk uitgevoerd en verfilmd, is wat van de hak-op-de-tak maar is vooral grappig en lekker leesbaar geschreven. Leuk!
Een royale portie meeuwen – Sylvia Witteman
Bewust lees ik geen columns van Sylvia Witteman, zodat ik altijd blij kan beginnen aan het net uitgekomen, nieuwste boek. Want niets is zo zonde als een fijn nieuw boek ter hand nemen, om tot de ontdekking te komen dat je de helft al kent. Het nadeel bij Witteman’s boeken is alleen dat de verhalen zo leuk zijn, met alle gedetailleerde observaties en overdrijving, dat je het boek in één ruk uitleest. En vervolgens weer bijna een jaar moet wachten voor een volgende uitkomt. Misschien moet ik in de oude Volkskranten toch maar eens op zoek naar oude columns!
De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea-kast – Romain Puértolas
De bijzondere en bijzonder lange titel was het eerste dat me naar dit boek toetrok. De slechte recensie online weerhield me er een aantal weken van het boek daadwerkelijk te kopen. Uiteindelijk ging ik toch overstag en binnen 20 pagina’s had ik er spijt van er zoveel geld aan uitgegeven te hebben. Maar… hoewel de eerste helft van het boek bij elkaar wordt gehouden door zogenaamd grappige woordspelingen en weinig inhoud, komt in de tweede helft zowaar de moraal van het verhaal (wie goed doet, goed ontmoet) naar voren én wordt het immigrantenvraagstuk geadresseerd. En daardoor verandert het boek ineens van vaag en oppervlakkig geneuzel naar een niet-onaardig verhaal. Maar in hindsight zou ik het boek niet hebben gekocht.
Miss yellow hair, hello! – Iris Hannema
Ik wilde Miss yellow hair, hello! met reisverhalen van Iris Hannema al een tijdje lezen en had dat eigenlijk veel eerder moeten doen. Veel bestemmingen die zij in haar verhalen noemt, heb ik ook bezocht maar zij heeft er meer en heeft er coolere gedaan. Ik ben het niet altijd eens met haar mening over landen: zo vond ik Pakistan in 1993 geweldig en vond ik China in 2012 eigenlijk geen drol aan) maar de verhalen zijn grappig en herkenbaar ook al doe ik geen drank, drugs en wildvreemde mannen tijdens mijn reizen. Een zalig in-één-ruk-uit-te-lezen boek.
Top secret twenty one – Janet Evanovich
Janet Evanovich’ boeken over Stephanie Plum zijn steeds meer over the top maar ze blijven leuk. Soms denk ik af en toe even dat het ook wel een tandje minder overdreven mag, maar Stephanie, Lulu, Ranger en Joe Morelli blijven voldoende onzin uithalen om ook het 21e boek in de reeks leuk te houden. En realistisch was het natuurlijk vanaf het begin al niet! Of het nu gaat om ontploffende auto’s, oma’s die het boze oog geven of doden die bij bosjes vallen, er is altijd voldoende actie in de boeken. Leuk!
Gekke wijven en andere types – Sylvia Witteman
Als ik incidenteel eens een Linda doorblader, ben ik niet altijd even gecharmeerd van de columns van Sylvia Witteman. Dus toen ik het boekje op de vrijmarkt op de kop tikte in plaats van het volle pond te betalen, was ik al blij. En dat het boek ook nog eens niet tegenviel, dat is dan helemaal meegenomen. En de titel dekt precies de lading: verhalen over gekke wijven en andere types.
Rusland voor gevorderden – Jelle Brandt Corstius
Door het boek Van Bakoe tot Batoemi was de interesse gewekt, en dus heb ik praktisch meteen Rusland voor gevorderden erachteraan gelezen. Genieten van gruwelverhalen over de Russische provincies, met naar en vies eten, teveel drank en ellende onder de lokale bevolking. Jelle Brandt Corstius weet ‘t zo te brengen, dat je er eigenlijk zelf ook wel naartoe zou willen. Tot je er even over nadenkt en beseft dat het zijn humor is die het mooi maakt, niet de belevenis an sich!
Takedown Twenty – Janet Evanovich
De humoristische reeks boeken van Janet Evanovich over de onhandige premiejaagster Stephanie en haar onhandige sidekick Lula (een voormalig straatprostituee) is natuurlijk al heel erg lang niet meer geloofwaardig, zo de reeks dat al ooit was. Maar de boeken blijven vermakelijk. Ik betrap me zelden meer op hardop lachen, zoals dat in de eerste 8 boeken ofzo nog volop gebeurde, maar toch grijp ik een nieuw boek, nu al nummer 20, zodra het uit komt. Humoristisch, overdreven, met criminaliteit die je in je stoutste dromen niet kunt bedenken. Verdwijnende of uitbrandende auto’s, twee mannen waar ze maar niet uit kan kiezen, en meer ongeluk dan één mens kan hebben. Het blijven aanraders voor simpel vermaak!
Vraagstukken – Renske de Greef
Het boek Vraagstukken verschijnt net voor bekend wordt gemaakt dat Renske de Greef stopt met haar columns bij NRC Next. Het boek is wederom een mooie bundeling van vrij recente columns, daardoor is er ook een flink aantal dat ik al gelezen heb. Maar dat doet niets af aan het feit dat de columns grappig zijn, regelmatig maatschappij-kritisch zonder moralistisch te zijn, beschrijvingen zijn van de lotgevallen van bijna-dertigers of commentaren zijn op actualiteiten. Al met al weer een echte Renske de Greef!
De troost van een warm visje – Sylvia Witteman
Op de dag dat ie uitkomt, probeer ik altijd de nieuwste Witteman te scoren. Dit keer met een net iets minder vage titel dan de vorige: De troost van een warm visje. Ik moest er weliswaar 3 winkels voor af maar ik heb ‘m. En net als altijd zijn de columns van Witteman weer vermakelijk, ronduit grappig, herkenbaar of juist absurd. Het enige dat ik zonde vind aan de boeken van Witteman, is dat ze niet wat langer, wat dikker zijn. Ze blijven leuk, ondanks (of misschien dankzij) de regelmatig ongenuanceerde, recht-voor-zijn-raap-uitspraken.
Pros and Cons – Janet Evanovich & Lee Goldberg
Als voorloper op Evanovich’s nieuwe boek The Heist is het korte verhaal Pros and Cons (25 [pagina’s) uitgebracht, over een gulzige FBI-agente die de jacht op een meesterdief heeft ingezet. Waar je bij haar Stephanie Plum-boeken gewend bent aan overdrijving en humor op het absurde af, wordt hier wel lichtelijk een toon gezet maar overtuigt het verhaal nog niet voldoende om meteen in The Heist te willen duiken. Niet echt spannend, niet echt humoristisch, te kort om veel fun vooraf te bieden. Maar het duurt ook nog een kleine twee weken voor het boek uitkomt. We zullen zien.
En dan nog iets – Paulien Cornelisse
Als bezig zijn met taal een deel van je vak is, dan is ‘t erg leuk om te zien dat er mensen nog ‘nerdier’ mee bezig zijn. De boeken van Paulien Cornelisse zijn dan ook altijd een feest van herkenning: woordspelingen, grappen over slecht taalgebruik, rare trends of hypes in de taal. Gewoon lekker neuzelen over dingen die de gemiddelde Nederlander niet eens opmerkt. Zalig!