Dat de Will Trent en Sara Linton-karakters tegenwoordig samengevoegd zijn tot één verhaal is jammer, erg jammer. Want de helft van het aantal boeken, dat wil je niet bij zo’n geweldige auteur als Slaughter. Ook Unseen is weer spannend, het verhaal sterk en toch vrij eenvoudig, met een gelaagdheid in het verhaal door het verspringen van de tijdlijn. Het leven van Sara en Will raakt steeds meer vervlochten. Door een undercover zaak raakt Will alweer betrokken bij Lena en haar echtgenoot. Sara vreest dat Lena haar geliefde in levensgevaar brengt, en daar zit ze niet ver naast. Aanrader!
Author Archives: Danielle
Arrow, seizoen 1 (23 afl.)
Een miljardairszoon wordt na 5 jaar op een hels eiland gered en keert terug naar huis. Stukje bij beetje wordt onthuld waarom de zoon op het eiland geworden is zoals hij nu is: een wreker die gewapend met pijl en boog het kwaad dat zijn vader heeft gedaan rechtzet. In twee verhaallijnen ontwikkelt zich de ‘Hood’: het rijkeluiszoontje dat op het eiland moet vechten voor zijn leven, en dat van anderen enerzijds en het rijkeluiszoontje dat zijn dubbelleven van een soort superheld die de criminele elementen in zijn maatschappij aanpakt moet verbergen achter ‘leeghoofdige nachtclubeigenaar’. De verhaallijn op het eiland had in het begin wat sneller gemogen, maar uiteindelijk wordt er genoeg duidelijk. En richting het einde van seizoen 1 zijn er voldoende open eindes om nog minstens twee of drie seizoenen mee verder te kunnen. Best leuk!
Seed, seizoen 1 (13 afl.)
De dertiendelige serie Seed gaat over Harry, een luie en gemakzuchtige bartender, die als spermadonor geconfronteerd wordt met de kinderen die uit zijn zaad (hence the title) verwekt zijn: een tienerdochter bij succesvolle ouders, een negenjarige jongetje bij een twee-moeder-gezin en een baby op komst bij een alleenstaande moeder. Een net zo simpel als voorspelbaar verhaal, waarin Harry’s onverantwoorde houding in eerste instantie alle andere volwassenen tegen hem opzet terwijl de kinderen het geweldig vinden. Maar gaandeweg worden ze één grote familie. Misschien niet heel verantwoord, maar de serie was niet eens vreselijk slecht.
Transporter The series, seizoen 1 (12 afl.)
Een spin off van de films The Transporter, met dezelfde rode draad: een voormalige special agent vervoert alles waarvoor grof geld wordt betaald. En natuurlijk gaat het in die gevallen altijd om dubieuze zaken, waar hij keer op keer bij betrokken raakt. De serie speelt grotendeels in Frankrijk en deels in wat andere Europese landen. Het is even wennen maar uiteindelijk is ‘t best een aardige serie.
Extra Credit – Maggie Barbieri
Naarmate de serie vordert, veranderen de boeken van Maggie Barbieri steeds meer van crime naar romantisch verhaal. Maar desalniettemin blijven het leuke boeken. Ook in Extra Credit gebeurt er weer van alles in het privéleven van hoofdrolspeelster Alison Bergeron: problemen met de stiefdochters, een aandacht vragende ex die beslag legt op Crawford, Alisons man en een criminele zwager die zelfmoord pleegt. Geen hoogstandje, maar ook niet onaardig.
Anthony Bourdain. Parts Unknown, seizoen 1 (8 afl.)
Een zalig culinair reisprogramma van 8 uitzendingen, doorspekt met interessante gerechten. Of het nu gaat om het nog niet al te toeristische Birma of het multiculturele Los Angeles. Maar ook de opkomend haute cuisine van Peru en de lokale gerechten langs de rivier in het door oorlogen verwoeste Congo. Bourdain weet het met zijn gebruikelijke flair mooi te brengen. Maar de Congo gaat mij toch een stapje te ver! Aanrader!
Necessary Roughness, seizoen 2 (16 afl.)
Wow, niet alleen is seizoen twee van Necessary Roughness nog leuker dan het eerste, de laatste twee afleveringen zijn een krachtige afsluiting van een mooi seizoen: psychologe Danny Santino weet allerlei sterspelers met haar sessies te helpen, haar privéleven daarentegen blijft een chaos. Aanrader!!!
Pulp – Charles Bukowski
Charles Bukowski schreef Pulp net voor zijn dood in 1994. Bukowski’s werken, vooral zijn poëzie, worden geroemd: ‘the secret of Bukowski’s appeal is that he combines the confessional poet’s promise of intimacy with the larger-than-life aplomb of a pulp-fiction hero’. Ik kon de aantrekkingskracht van deze schrijfstijl in ieder geval niet ontdekken in dit laatste boek: slechte fictie, rare wendingen, rare eindes aan hoofdstukken en valse noten van ‘spitse opmerkingen’. Ik wilde het boek per se uitlezen maar het was een worsteling. Volgens mij dekt de titel, Pulp, de lading goed. Maar misschien zit het ook in de tijdgeest en had ik het boek 20 jaar eerder moeten lezen?
Puff, Puff, Pass (2006)
Deze film verdient een plaatsje op de ranglijst ‘slechtste film allertijden’. Dat viel natuurlijk te verwachten, maar goed. De film is flauw, de ‘humor’ afgezaagd en voor de hand liggend. Noch Terry Crews, noch Danny Masterson of Mekhi Phifer weten de film een beetje op te krikken. Niet kijken, dus!
Law & Order UK, seizoen 3 (7 afl.)
Altijd weer een lekkere combi, de zaken van Law & Order en het Engelse laagje waardoor Engelse crime altijd zo goed is. En dat geldt ook weer voor het derde seizoen. Volop schrijnende moordzaken, de persoonlijke aanpak van de agenten en de openbaar aanklager. Het enige nadeel? Het feit dat de L&O UK seizoenen maar 6 a 7 afleveringen lang zijn! Genieten!
Law & Order Special Victims Unit, seizoen 12 (24 afl.)
Law & Order Special Victims Unit is in het twaalfde seizoen voor vrijwel niemand meer onbekend: een team van specialisten lost in New York seksuele misdrijven op. Dat gaat niet altijd zonder problemen voor de betrokken agenten. Wat mij vooral verbaast is dat de schrijvers elke keer weer met nieuwe zaken op de proppen kunnen komen, of het nu gaat om de moordenaar die een vrouw die gaat getuigen in een verkrachtingszaak doodschiet voor de ogen van haar dochter, of een man die serieel vrouwen zwanger maakt om zo vaak mogelijk vader te worden, never a dull moment!
Hawaii Five-O, seizoen 3 (24 afl.)
Er valt weinig aan te merken op de serie Hawaii Five-O: het derde seizoen biedt net zoveel actie als de voorgaande twee. Het is alleen jammer dat er door de afleveringen heen telkens teruggekomen wordt op de activiteiten van commander McGarrett’s moeder, een CIA-operative waarvan hij zijn hele leven heeft gedacht dat ze dood was. Ik hou van eenvoudige, makkelijke actieseries en ‘centrale thema’s’ door het seizoen heen spreken mij persoonlijk niet aan. Maar desalniettemin is Hawaii Five-O weer erg leuk. Op naar een volgend seizoen om te zien wat er met Kono gebeurt!
The New Normal, seizoen 1 (22 afl)
The serie The New Normal, over een homostel dat een kind wil en als draagmoeder een alleenstaande vrouw met één dochter uitkiest, begint erg grappig. Alle vooroordelen komen aan bod en worden uitvergroot. Vooral de erg republikeinse, bevooroordeelde oma van de draagmoeder (een rol van Ellen Barkin) is hilarisch. Maar ongeveer halverwege de 22 afleveringen slijt de humor van de overdrijving en slaat het door naar overtrokken en/of moralistisch. En dat doet de serie geen goed. Jammer. Dus misschien is ‘t een idee om gewoon halverwege te stoppen met de serie.
Nooit alleen – Loes den Hollander
De ‘literaire thriller’ Nooit alleen van Loes den Hollander telt een kleine honderd pagina’s en werd gratis meegegeven in de maand van het spannende boek. Een vrouw wordt door haar buurvrouw geattendeerd op de buitenechtelijke relatie van haar man en er ontwikkelt zich een verhaal met vergaande gevolgen, zowel voor de buurvrouw als de buren. Ik vind het boek niet echt overtuigend, hoewel je wel het verhaal in getrokken wordt en door wilt lezen, maar toch had ik aan het einde zoiets van: mwoah… Na twee boeken in dit genre (Nederlandse literaire thrillers) ben ik nog niet over de streep: ik hou het wel bij de Amerikaanse crime.
The Game, seizoen 3 (22 afl.)
De komedie over het football team The San Diego Sabers blijft ook in het derde seizoen erg leuk. De miljoenen verdienende spelers weten van gekkigheid niet wat ze moeten doen: ze feesten, ze pakken elke vrouw die voorbij komt, verknoeien hun relaties en op het veld gaat het ook niet altijd even goed met blessures en steroiden tot gevolg. Maar tussen alle drama is er genoeg humor. Lekkere serie!
Pros and Cons – Janet Evanovich & Lee Goldberg
Als voorloper op Evanovich’s nieuwe boek The Heist is het korte verhaal Pros and Cons (25 [pagina’s) uitgebracht, over een gulzige FBI-agente die de jacht op een meesterdief heeft ingezet. Waar je bij haar Stephanie Plum-boeken gewend bent aan overdrijving en humor op het absurde af, wordt hier wel lichtelijk een toon gezet maar overtuigt het verhaal nog niet voldoende om meteen in The Heist te willen duiken. Niet echt spannend, niet echt humoristisch, te kort om veel fun vooraf te bieden. Maar het duurt ook nog een kleine twee weken voor het boek uitkomt. We zullen zien.
Suburgatory, seizoen 1 (22 afl.)
De New Yorkse Tessa Altman verhuist onder dwang van haar vader naar het dorpse plaatsje Chatwin, een soort Stepford waar iedereen perfect lijkt, maar intussen genoeg te verbergen heeft. Omdat Tessa en haar vader door Tessa’s moeder verlaten zijn, bemoeit iedereen zich met hen. Dat de zestienjarige Tessa eruit ziet alsof ze 24 is (omdat ze dat ook werkelijk is), doet niets af aan het feit dat de serie best grappig is.
En dan nog iets – Paulien Cornelisse
Als bezig zijn met taal een deel van je vak is, dan is ‘t erg leuk om te zien dat er mensen nog ‘nerdier’ mee bezig zijn. De boeken van Paulien Cornelisse zijn dan ook altijd een feest van herkenning: woordspelingen, grappen over slecht taalgebruik, rare trends of hypes in de taal. Gewoon lekker neuzelen over dingen die de gemiddelde Nederlander niet eens opmerkt. Zalig!
Happy Endings, seizoen 3 (23 afl.)
Na het derde seizoen is het afgelopen met de vrolijke komedieserie Happy Endings over een New Yorkse vriendengroep die lief en leed met elkaar deelt. Luiheid, dommigheid, jaloezie, mislukte relaties, dwangneuroses, je kunt het zo gek niet bedenken of de vriendengroep heeft er last van. Maar het blijft altijd vrolijk en grappig. Jammer dus, dat er geen verlenging is met een vierde seizoen.
Hart of Dixie, seizoen 2 (22 afl.)
Ook het tweede seizoen van Hart of Dixie draait om de liefdesperikelen van de New Yorkse dokter Zoey Hart die in Alabama in een klein dorp de dokterspraktijk van haar biologische vader over heeft genomen. Ze denkt verliefd te zijn op George Tucker, maar krijgt een relatie met buurman Wade Kinsella. En daar houden de perikelen niet op: ook haar huurbaas Lavon Hayes verandert elke paar afleveringen van relatie: of het nu Lemon, Ruby of Anna Beth is… Ik vond de serie halverwege seizoen twee door een dipje gaan, maar het einde is weer leuk, grappig en soms triest. Ik kan het alleen niet uitstaan, dat het een érg open einde heeft. Dat wordt wachten op seizoen 3 dus!