In Bullet to the head speelt senior citizin Sylvester Stallone de crimineel Jimmy Bobo die opgezadeld wordt met een politieagent, in de zoektocht naar de moordenaar van Jimmy’s partner. Ze ontdekken een criminele organisatie die in New Orleans vastgoed opkoopt en smeergeld aan veel politici betaalt om hun zaakjes aan het zicht te onttrekken. De baas van die organisatie staat Jimmy en FBI-agent Taylor Kwon (Sung Kang) naar het leven en stuurt de huurmoordenaar Keegan (Jason Momoa) op ze af. Lekker veel schiet- en knokwerk! Leuke film, met zelfs nog een klein rolletje voor Sarah Shahi als de dochter van Stallone.
Author Archives: Danielle
Fast & Furious 6 (2013)
Alleen maar superlatieven!!! Een geweldige actiefilm, die het woord actie erg letterlijk neemt. Maar ook erg humoristisch en met leuke karakters. Dat het stoere mannelijk schoon rijkelijk vertegenwoordigd is met Dwayne Johnson (die alleen maar aantrekkelijker wordt naarmate hij ouder wordt), Vin Diesel, Tyrese Gibson, Sung Kang en Paul Walker, doet de film ook geen kwaad. De film hangt aan elkaar van geweld, harde actie, knokpartijen, schietpartijen en geweldige ongeloofwaardige autoracescenes en auto’s die het opnemen tegen een tank en een enorm vliegtuig. Wat wil een mens nog meer? En met een klein gastoptredentje voor Jason Statham belooft een eventueel vervolg ook erg leuk te worden. Een 10+ wat mij betreft!!!
Overkill – Escober
Hoewel ik normaliter zelden Nederlandse crime lees, wilde ik door een interview dat ik las toch de nieuwste Escober eens proberen. De term ‘literaire thriller’ die aan het boek gehangen wordt, vind ik wat hoogdravend. Het is een érg makkelijk leesbaar boek, hier en daar worden de brute moordscenes afgewisseld met expliciete sexscenes, whodunnit is meteen in het begin helder. De grote vraag is hoe de situatie escaleert en wie daar voor opdraait. Het is geen Leon, Cornwell of Sandford, maar vermakelijk genoeg voor een rustige zondagmiddag of naast een zwembad.
Snitch (2013)
Een vader (Dwayne Johnson) werkt samen met de DEA om zijn zoon, die door de politie in de val is gelokt voor drugsbezit, uit de gevangenis te krijgen. En dat gaat natuurlijk niet zonder problemen: hij krijgt te maken met dealers die steeds hoger op de ladder staan en dan is de DEA nog niet tevreden! Voor een actiefilm is het verhaal redelijk en de actie minimaal. Je moet zelfs wachten tot de laatste 10 minuten voor enig knokken en schieten voorbij komt, maar de film is de moeite waard. Goed!
Elementary, seizoen 1 (24 afl.)
De hedendaagse Sherlock Holmes is een voorheen drugsverslaafde Engelsman die samen met zijn ‘sober companion’ Watson (Lucy Liu) de New Yorkse politie bijstaat in onderzoeken. Holmes heeft bijzondere gaven: een uitzonderlijke opmerkzaamheid en oog voor detail. Dat hij zichzelf keer op keer moeilijke situaties in werkt, doet daar niets aan af. Als haar rol om Holmes drugsvrij te houden afloopt, besluit ze niet te vertrekken maar hem te ondersteunen bij zijn werk voor de politie en in zijn zoektocht naar de moordenaar van zijn geliefde. Spannend en inventief. Aanrader dus!
Modern Family, seizoen 4 (24 afl.)
Modern Family weet in het vierde seizoen nog steeds met bizarre situatie te komen waarin een samengestelde familie zich kan bevinden: of het nu de patriarch met de veel jongere stoot van een vrouw is, de homo zoon met geadopteerde baby of de dochter met een sukkelige echtgenoot en kinderen die een uitdaging vormen. Lekker eenvoudige humor maar eigenlijk altijd grappig, met een hoog feelgood gehalte. Aanrader!
2 Broke Girls, seizoen 2 (24 afl.)
Tijdens het tweede seizoen heb ik af en toe even getwijfeld of ik de serie over twee serveersters in een typisch Amerikaanse diner wel zou blijven volgen: de humor werd soms wel heel simpel en platvloers. Maar uiteindelijk heb ik de serie toch maar uit gekeken. Het brengt niet heel veel nieuws: de ene komt van white trash, de ander is een society dametje die aan lager wal raakt als haar vader gefraudeerd heeft en ze werken om te overleven in een ranzige diner, intussen druk bezig met hun grote ambitie: een eigen cupcakebedrijf. Niet onaardig, maar zeker geen hoogstaande humor!
Sea Patrol, seizoen 5 (13 afl.)
Met het vijfde seizoen komt er een einde aan een goede, sterke serie over de Australische marine. De crew van de HMAS Hammersley houdt de wateren rond Australië veilig door de strijd aan te gaan piraten en criminelen. De serie bood naast stoere actie ook zich interessant ontwikkelende personages, waar er hier en daar ook wel eens van sneuvelde in de strijd. Het laatste seizoen eindigt op onverwachte en dramatische wijze. Absoluut een aanrader! En natuurlijk jammer dat er geen zesde seizoen is.
Extreem leven. Natalie Righton in Afghanistan.
Als vrouwelijke journaliste leven in Afghanistan, dat is best een uitdaging. En dan ook nog dagelijks tussen (levens)bedreigende omstandigheden, dat moet je kunnen. De documentaire Extreem leven biedt een kijkje op het leven van de Nederlandse journaliste Natalie Righton, die drie jaar lang in Afghanistan leefde en van daaruit verslag deed van de leefomstandigheden van de Afghaanse bevolking. Of het nu ging om de aanvallen op vrouwen, die hand over hand toenamen, de rol van de door Europeanen getrainde politiekorpsen of de aanslagen die veelvuldig voorkwamen. Een bijzonder indrukwekkend verhaal over optimisme, gedrevenheid en zin voor avontuur, maar ook erg eerlijk, als ze aan het einde van de serie vertelt over het ‘murw geslagen’ zijn door de situatie en de behoefte om het land te verlaten. Erg mooi!
Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam
Het Museum Boijmans van Beuningen stond al een tijdje op mijn verlanglijstje vanwege het simpele feit dat ik er nog nooit geweest was. De werken in het Boijmans lopen van de vroege middeleeuwen tot de huidige tijd. De eerste paar honderd jaar geschiedenis van de Nederlandse en Europese kunst spreken me niet echt aan, zeker niet omdat de vaste collectie begint met religieuze werken. Maar gaandeweg worden de schilderijen interessanter en komen de namen van de halve Pijp in Amsterdam langs: Gerard Dou, Frans Hals, Albert Cuijp. Het jongetje van Rembrandt, Titus aan de lezenaar, is natuurlijk wel interessant omdat je daar zoveel reproducties van ziet/zag. Maar uiteindelijk maken de schitterende schilderijen van de impressionisten het bezoek alleen al de moeite waard. En de expositie Renilde Hammacher heeft, als toefje slagroom op de taart, ook nog eens een Lichtenstein hangen (Mirror #4) en een schitterende Rothko (Grey, Orange on Maroon # 8). De afsluiter is het Baroque Egg with Bow van Koons. Heel aardig, na het gepolijste broertje (Smooth Egg with Bow) bij het Samsung Leeum Museum of Art in Seoul.
65 jaar Cobra – Stedelijk Museum Schiedam
Het Stedelijk Museum Schiedam heeft de expositie: 65 jaar Cobra. Een mooie expositie met veel werken van Karel Appel en Corneille, maar ook Eugène Brands en Theo Wolvecamp. Werken die vaak, maar niet altijd, afwijken van de tot dan gangbare donkere kleurpaletten. Dieren spelen een belangrijke rol, net als de mens als dier. Kleurrijk en met interessante informatie. Het is een hele rit vanuit Enschede, zelfs met de trein, maar het is de moeite waard. De vaste collectie van het museum, Jan Nieuwenhuijs, is een interessante afwijking van wat ik normaliter bekijk, maar zeer zeker ook interessant.
Silken Prey – John Sandford
Hoewel ook de Flowers-reeks van Sandford geweldig is, blijven de Lucas Davenportboeken toch favoriet. Altijd weer een ijzersterk verhaal en geweldige dialogen die je hardop laten lachen. Silken Prey begint heel erg politiek, niet mijn favoriete insteek, maar gaat al gauw over in de gebruikelijke Sandford modus: goed politiewerk, mooie personages en ontwikkelingen en uiteindelijk altijd de vaste crew om het verhaal af te sluiten. Ook Sandford (net als bijvoorbeeld Donna Leon) verraadt tegenwoordig al vroeg in het boek ‘whodunnit’, maar voor de ontwikkeling van het verhaal is dat van ondergeschikt belang. In Silken Prey weet Davenport de moordenaars van een politieke ‘klusjesman’ te vinden door daarbij een aantal oude vrienden in te zetten, die hem verrassen met bijzondere eigenschappen. Steengoed!!!
Go On, seizoen 1 (22 afl.)
Matthew Perry speelt in de romantische komedie Go On Ryan, een presentator van een radioshow die zijn vrouw recentelijk verloren is en zich daarom aansluit bij een grief support group. De groep is een bij elkaar geraapt zootje van rare mensen, onder leiding van de niet zo ervaren Lauren. Langzaamaan worden de leden van de groep vrienden. Een heel aardige komedie met een leuke rol van Perry.
Cracked, seizoen 1 (13 afl.)
Politieagent Aidan Black is twee keer achter elkaar verantwoordelijk voor een dodelijke schietpartij met een verdachte en lijdt daardoor aan flashbacks. Hij wordt ingezet in een nieuwe unit: Psych Crimes and Crisis. Zijn nieuwe partner Daniella is een psychiater, die door hun baas wordt gedwongen haar op de hoogte te houden van Aidan’s ontwikkelingen. Een mooie politieserie met bijzondere moordgevallen waarbij de ontwikkeling van de hoofdpersonen ook een belangrijke rol inneemt.
Whitney, seizoen 2 (16 afleveringen)
In de Verenigde Staten heeft de komische serie Whitney, over de aan bindingsangst en neuroses lijdende Whitney, zoveel commentaar gekregen, dat er geen derde seizoen volgt. Waar de Amerikanen vinden dat de hoofdrolspeelster, schrijfster en producer van deze komedie, Whitney Cummings, haar emotionele littekens probeert te verbergen door een grote mond en recht-voor-zijn-raap humor, vind ik dat juist de beste aspecten aan de serie: ongeneerd, cynisch, sarcastisch… Zalig! De hele bizarre vriendengroep lijdt aan eigenaardigheden, de een nog grappiger dan de ander. En zeker vergeleken met 2 Broke Girls (ook van de hand van Cummings), vind ik de humor veel genuanceerder en zeker minder platvloers. Maar wie ben ik?
Cougar Town, seizoen 4 (15 afl.)
De wijnslurpende vriendengroep aan de cul-de-sac zet hun niet-werkende, doorlopend bij elkaar in huis rondhangende bestaan door in seizoen 4. Grayson moet herhaaldelijk zien dat Jules en Ellie elkaar beter kennen dan hij zijn vrouw kent, Bobby ontwikkelt een nieuwe vriendschap die Andy vreselijk jaloers maakt, Trav probeert vrouwenversierder te worden (en faalt daarbij jammerlijk) terwijl Laurie tegen problemen in haar relatie aanloopt. Weinig nieuws, niet meer zo origineel als in het begin, maar nog steeds een leuke serie om bij te houden. (Blijven) kijken dus.
Huisvrouwmonologen – Sylvia Witteman
Huisvrouwmonologen is, als ik het goed begrepen heb, geschreven als theaterstuk. Maar ook het boek is leuk. Drie vrouwen, een moeder en dochter en een nicht, laten de lezer een blik in hun levens werpen door de gesprekken die ze met elkaar voeren. De jongste van het drietal leeft voor haar werk en heeft dwangneuroses, de middelste is net ontslagen en probeert voldoening te halen uit haar huisvrouwschap en een buitenechtelijke relatie. De oudste vrouw is failliet maar leidt desondanks nog steeds aan spilzicht en een gokverlaving. Lekker eenvoudig, grappig en makkelijk leesbaar. En weer eens wat anders dan de (trouwens altijd grappige) columns van Witteman.
Universele reisgids voor moeilijke landen – Jelle Brandt Corstius
Wat een lekker boek! In een adem uit te lezen. En zo herkenbaar, of het nu gaat om ranzig uitziende eethuisjes waar het met de benen uit hangt of dezelfde herinnering aan explosieve diarree in Pangandaran. De verschillende ervaring van ‘personal space’ of je wanhopig een dag opsluiten in je kamer tot je de chaos buiten wel weer kunt bolwerken. Ik heb regelmatig hard zitten lachen, me vervolgens afvragend waarom ontberingen lijden in den vreemde ook alweer zo veel voldoening geeft. Aanrader, voor iedereen die reist in ‘moeilijke’ landen of zelf niet durft (of wil, uiteraard) maar wel het leedvermaak wil hebben!
Poëziecollectie – Judith Herzberg
Ik snap niet zoveel van poëzie, merk ik als ik de Trouw Poëziecollectie van Judith Herzberg lees. Op een enkel gedicht na ontgaat me het ‘thema’, wat best frustrerend is. Dus ik leg me er maar bij neer: poëzie is niet echt iets voor mij, of het moeten al gedichten van Jules Deelder zijn, of misschien die van Remco Campert. Jammer, want voor een goed verstaander zijn de 50 verzamelde gedichten uit 12 boeken waarschijnlijk mooi, misschien wel érg mooi.
I always get my sin – Maarten Rijkens
50 cent op de vrijmarkt in Amsterdam, dan laat je ‘m niet liggen, dit boekje over het slechte Engels dat Nederlanders soms spreken. Hoewel sommige zinnen erg vergezocht zijn, sluit een groot deel naadloos aan bij de bizarre fouten die we collega’s wel eens horen maken. Best vermakelijk en zo gelezen.