Bitter crossing – D.A. Keeley

bittercrossingNiet eerder las ik een boek van deze auteur. Ik was dus een beetje verbaasd dat ik snel gegrepen werd door de schrijfstijl en het boek niet wilde neerleggen. Als politieagent bij de Border Patrol heeft Peyton Cote haar strepen verdiend op de zuidelijke grens van de Verenigde Staten. Ze keert terug naar het noorden, haar geboortestad, voor meer rust en stabiliteit in haar leven. Ze wil haar zoontje een betere toekomst bieden, met een moeder die minder risicovol werk doet. Maar ergens gaat het mis, als ze midden in het bevroren niets een vondeling vindt. De ene gevaarlijke situatie na de andere biedt zich aan, terwijl te tegelijkertijd ook haar privéleven in het gareel moet krijgen. Spannend en lekker leesbaar. Aanrader!

The Unbearable Dreamworld of Champa the Driver – Chan Koonchung

champaDe ongeschoolde Champa is chauffeur bij een rijke oudere zakenvrouw, tot ze hem haar minnaar maakt en daarmee zijn basale leven verandert en hem een luxe bestaan geeft. Maar als hij haar na jaren ineens niet meer aantrekkelijk vind, moet hij manieren zoeken om toch zijn diensten te kunnen leveren. Of heeft hij een kans om zijn hele leven om te gooien. Kan hij zijn dromen waarmaken, of zijn ze niet realistisch en faalt hij hopeloos? Een boek dat in China verboden is. Om de expliciete seks, de kritiek op de klassenmaatschappij, de Tibetpolitiek, de geheime politie-eskaders die martelen en gevangenhouden? Dat kan allemaal! Maar het is vooral een snel geschreven verhaal en lekker leesbaar. Aanrader!

Waiting for Doggo – Mark B. Mills

doggoAls zijn vriendin hem verlaat, laat ze haar lelijke kleine hondje bij hem achter. En al wilde Daniel nooit een hond, bij het asiel willen ze het hondje laten castreren en dat kan hij niet over zijn hart verkrijgen. Dus houdt hij het hondje, wordt Doggo zijn naam en raakt Daniel er uiteindelijk aan gehecht. Doggo staat voor Daniel voor het omgooien van zijn leven, het waar maken van zijn ambities. Een lekker leesbaar en leuk verhaal, dat je het liefst in één keer uit leest.

The Rosie Project – Graeme Simsion

rosieprojectEen professor in de genetica gaat op zoek naar een vrouw in wat hij The Wife Project noemt: met een vragenlijst vol starre vragen probeert hij een bijpassende partner te vinden. Dat hij tussentijds wordt afgeleid door Rosie, een jonge vrouw die op zoek is naar de identiteit van haar biologische vader, maakt dat hij uiteindelijk zijn eigen functioneren en gedrag gaat analyseren, om tot de conclusie te komen dat hij autistische trekken heeft. Wat een ieder die het boek oppakt, natuurlijk niets verbaast. Maar het is vooral de weg naar die conclusie toe die je het boek in één ruk uit laat lezen. Bijzonder mooi!

Dansen in de hemel – Michael Pilarczyk

dansenindehemelDansen in de hemel is het tweede boek van een oud-dj die ik lees, na het crime debuut van Jeroen van Inkel vorig jaar. Het boek van Pilarczyk leest makkelijk weg. Het beschrijft het leven van een wereldberoemde dj die niet alleen vecht tegen de ups en downs van zijn zakelijke leven maar ook tegen de ziekte en verwachte dood van zijn vrouw. De verhaallijnen lijken soms twee separate verhalen, waarin de verhaallijn over de terminaal zieke vrouw erg zwaar is aangezet. Maar… ik vond het een erg mooi boek, waarin diepgang en oppervlakkigheid mooi tegen elkaar afgezet worden.

Jeff in Venice, Death in Varanasi – Geoff Dyer

jeffinveniceJeff in Venice lijkt te bestaan uit twee verschillende boeken. In Jeff in Venice beschrijft de hoofdpersoon zijn reis naar de biennale van Venetië en zijn affaire met een aantrekkelijke Amerikaanse. Een affaire die een stille dood sterft. Waarna het tweede boek begint met de reis van de hoofdpersoon naar Varanasi, waar hij steeds meer vervreemdt van zijn oude ik en uiteindelijk ondergedompelt lijkt te worden in verstandsverbijstering. En hoe lastig het ook is deze twee boeken met elkaar te verbinden, de schrijfstijl houdt je vast en maakt dat je die verbinding en vervreemding een logisch geheel vindt. De bizarre beschrijvingen van Varanasi zijn een mooie bonus. Een bijzonder boek. Aanrader!

Pigeon English – Stephen Kelman

pigeonenglishAl drie jaar stond Pigeon English op mijn te-lezen-lijstje en achteraf heb ik spijt dat ik zo lang gewacht heb. In Pigeon English vertelt de 11-jarige Ghanese jongen Harrison Okupu over zijn belevenissen als hij net op een Londense council-estate is komen wonen. Het vertelt in een soort straattaal (pidgin English) over het missen van zijn babyzusje in Ghana, de dood van een jongen in de buurt en het ‘onderzoek’ dat hij en een vriendje er naar instellen en alle gevaren die op de loer liggen: de gevaarlijke jongens in de buurt, een mensenhandelende ‘oom’ die zijn tante mishandelt, de tante die haar vingerafdrukken telkens wegbrandt, oudere jongens die meisjes branden om stoer te doen, vernielingen en kattekwaad uithalen. Na een toevallige ontmoeting voert hij in zijn hoofd hele dialogen met een duif (pigeon). Vanuit zijn bijgeloof voert hij hele rituelen uit om het geluk naar zijn hand te zetten en de duif belooft hem te helpen. Een indringend boek, toegankelijk en makkelijk leesbaar, over een jonge immigrant die geconfronteerd wordt met het (over)leven in een council-flat, terwijl zijn moeder er zelden is om hem te beschermen. Een van de beste en indrukwekkendste boeken die ik de laatste tijd gelezen heb!

De belofte van Pisa – Mano Bouzamour

debeloftevanpisaDe belofte van Pisa is een mooi geschreven, uiterst leesbaar boek. Het debuut van Mano Bouzamour, ook columnist bij het Parool, gaat over de Marokaans-Nederlandse Sam die het lyceum doet terwijl hij kampt met een geheel onbekende, nieuwe omgeving, ongeïnteresseerde analfabete ouders en zijn oudere broer, zijn grote steun en toeverlaat, die de gevangenis indraait op een moment dat hij zijn broer juist nodig heeft. Maar Sam slaat zich overal heldhaftig doorheen, tegelijkertijd stereotypes bevestigend maar ook afbrekend. Giet daar overheen een flinke dosis hormonen en jongensfantasie en je hebt een lekker leesbare roman.

Peerless Flats – Esther Freud

peerlessflatsDe roman Peerless Flats van Esther Freud speelt einde jaren 70 op een counsel estate in Londen en zet daarmee meteen het toneel voor een moeizame jeugd, waar wanhoop en uitzichtloosheid de dagelijkse realiteit zijn. Sowieso weet Freud karakters met diepgang neer te zetten en dat is in dit boek niet anders: de 16-jarige Lisa vecht tegen ideeën in haar hoofd en tegen de drugs in haar omgeving, terwijl haar moeder veel te toelatend is, haar vader ongeïnteresseerd en niemand de heroïneverslaving van haar zus onderkent. Een mooi geschreven roman, die alleen nogal onbevredigend eindigt. Aanrader!

IJsland – Ronald Giphart

ijslandDe schrijfstijl van Giphart vind ik erg plezierig. Ook het boek IJsland leest erg makkelijk weg. In deze roman beschrijft de hoofdpersoon Giph zijn ervaring van het vader worden via brieven aan een vriend. Daar tussendoor beschrijft hij de reis met zijn cabaretgezelschap naar IJsland. En hoewel de beschrijvingen van IJsland best goed klinken, ben je zo benieuwd naar de ontwikkelingen rondom zijn ‘zoon’ Bent dat de verhalen over IJsland een erg ondergeschikte rol spelen in het boek. Een mooi verhaal, waarin emotionele diepgang de hoofdrol speelt.

Sergei Bubka’s wondermethode – David Sandes

sergeiSergei Bubka’s wondermethode is het literaire debuut van David Sandes. Een bijzonder debuut. De pianist Bram komt tijdens een reis in Hongarije de Parijzenaar Luc tegen en gaat met hem wonen in Parijs. Het kunstenaarsleven vormt de rode draad voor het verhaal: het zoeken naar werk, het studeren, de vrijheid, de ongebondenheid. En daar doorheen gooit de auteur homo-erotische scenes, op volkomen onverwachte momenten. Maar halverwege het boek pakt het boek je ineens, en krijgen de summier beschreven seksscènes ook een soort functionaliteit. Het boek is heel erg anders dan ik had verwacht, maar valt uiteindelijk helemaal niet tegen. Een mooie meevallertje is de beschrijving van de Parijse straten en buurten.

De Wake – Ronald Giphart

dewakeVan een afstandje bekijken hoe je omgeving na je dood met je omgaat en over je denkt, een rare gedachte. Maar dat is het thema in De Wake van Ronald Giphart. De oud-studiegenoten en een paar leerlingen van een hoogleraar aan de VU houden een wake en dat brengt bijzondere verhalen met zich mee. En hoewel het een kort verhaal is, is ‘t wel weer een mooi voorbeeld van Gipharts kunnen.

The Taliban Cricket Club – Timeri N. Murari

talibanHet door oorlog verscheurde Afghanistan met de dictatuur van de Taliban wordt pijnlijk neergezet in de roman The Taliban Cricket Club van Timeri N. Murari. Hoofdpersoon Rukhsana, een journaliste met een goede buitenlandse opleiding, wordt van de ene op de andere dag door de Taliban naar huis gestuurd en mag, net als andere vrouwen in het land, niet anders dan met burka en een mannelijk familielid als begeleider naar buiten. Desondanks blijft ze in buitenlandse media berichten over de misstanden in Kabul. Als de Taliban als propaganda cricket in Afghanistan wil introduceren ziet ze haar kansen schoon. Een fraai geschreven boek, waarin wreedheden beschreven worden die je je amper kunt voorstellen. De hoofdpersonen in het boek weten zich er echter, met innerlijk verzet, doorheen te slaan. Absoluut een aanrader!

Een mooie jonge vrouw – Tommy Wieringa

wieringaIk wilde al een tijdje eens een boek van Tommy Wieringa lezen. Het Boekenweekgeschenk Een mooie jonge vrouw is een mooie korte introductie. Het boek doet me denken aan Triggerhappy van Bart Chabot: het leven van een man loopt helemaal spaak, zonder dat hij er zelf invloed op lijkt te hebben. De schrijfstijl van Wieringa is minder simplistisch dan die van Chabot maar leest desondanks net zo makkelijk weg. Niet onaardig, dus.

Summer rental – Mary Kay Andrews

summerrentalIn het verleden was ik enthousiast over de detectives van Mary Kay Andrews. Haar romans hebben echter een heel hoog Bouquetreeksgehalte, ook al spreekt de stijl van schrijven nog wel aan. De verhaallijnen zijn voor de hand liggend en niet erg spannend. Ook Summer rental, waarin een groep vrouwen een huisje aan het strand huurt, valt onder de romannetjes, wat mij betreft. Het leest makkelijk weg, maar het is niet echt spannend leesmateriaal.

Zeven jaar goede seks – Ronald Giphart

zeven01Soms gaat het nut van bepaalde zaken volkomen langs mij heen, zoals bijvoorbeeld de novelle Zeven jaar goede seks die Ronald Giphart schreef voor Viva en die ik op internet tegenkwam. Het 32 pagina’s tellende boekje gaat over twee zussen en hun moeder die na haar tien jaar niet gezien te hebben, hun tante in Suriname bezoeken. Op zich een leuk gegeven en een stukje herkenning van plekken in Paramaribo. Maar dan ineens zit je boem, bam, beng, midden in een nogal expliciete seksscène die eigenlijk nergens op slaat. En dat ook nog niet één keer… Jammer!

The illicit happiness of other people – Manu Joseph

josephEen prachtig boek over een vader die drie jaar na de zelfdoding van zijn zoon gedreven zoekt naar de redenen voor die zelfdoding. Manu Joseph vervlecht op een fraaie manier de herinneringen en gevoelens van de nabestaanden: de vrienden, die allemaal een klein stukje van hem kenden, de moeder die lijdt aan vlagen van verstandsverbijstering, het jongere broertje dat zich altijd minder voelde dan zijn broer en de vader die zich elke avond bedrinkt en daar al lang voor de dood van zijn zoon mee begon. Langzaam aan leer je de hoofdpersoon Unni kennen, een niet altijd even fraai mens. Een boek dat langzaam op gang komt, met een spannend midden stuk en een ontluisterend einde. Aanrader!

Ghana must go – Taiye Selasi

selasiNigerianen gebruikten ten tijde van de politieke onrust in de jaren ’80 de kreet Ghana must go om Ghanezen die naar Nigeria gevlucht waren duidelijk te maken dat ze naar hun eigen land moesten terugkeren. In de roman met dezelfde naam van Taiye Selasi komt deze term weinig voor, maar lijkt vooral symbool te staan voor de verscheurdheid van de familie Sai. Nadat de vader zijn baan als arts verliest, verlaat hij zijn familie en ontwricht daarmee voor bijna twee decennia de verhoudingen in het gezin. Zijn dood, langdurig beschreven, brengt de familie bij elkaar en brengt oude gevoelens en oud zeer boven bij zijn eerste vrouw en zijn kinderen. Het boek is erg bloemrijk geschreven, bijna in Afrikaanse traditie, zou ik zeggen. Ergens op ongeveer een derde van het boek is ‘t wat lastig om het verhaal vast te houden, maar eenmaal daar voorbij wil je het boek bijna niet meer wegleggen. De tragiek van het gezin, met een vleugje problematiek rondom de diaspora van Afrikanen, houdt je in de greep tot de laatste bladzijde. Een aanrader!

Triggerhappy – Bart Chabot

triggerhappyDe boeken van Bart Chabot over Herman Brood vind ik geweldig. Dus toen ik hoorde dat er een roman van Chabot uitkwam, moest ik die hebben. Het boek gaat over Frank, een succesvol chirurg die steeds meer toegeeft aan de duistere kanten van zijn karakter. Het idee is op zich niet slecht, maar de uitvoering van het boek valt me tegen: er zit geen diepte in het boek, het verhaal schokt heen en weer tussen echtgenote 1 en 2 en Frank’s jeugd, waarin zijn perversiteit zich begint te ontwikkelen. De dialogen zijn ongeloofwaardig en geforceerd. Het boek is (erg) makkelijk leesbaar maar laat een vaag en onbevredigd gevoel achter.

NW – Zadie Smith

nwHet vierde boek van Zadie Smith, NW, verwijst naar de wijken van Londen met deze postcode. De wijken staan voor een gebied waar (het verschil in) sociale klasse (met andere wijken) pijnlijk duidelijk is. Het verhaal bestaat uit 4 delen: het eerste deel over de blanke Leah, die zich ontvochten heeft aan NW maar zich niet vrij kan vechten van de problemen in haar leven. Haar leven is verbonden met het leven van Keisha, van Caribische afkomst, die na een succesvolle studie een goede baan als advocate heeft, maar altijd twijfelt aan de echtheid van zichzelf. Dan is er ook nog Felix: na een moeilijke jeugd in de councilflats heeft hij zich losgemaakt van zijn drugsverslaving en een relatie met een drugsverslaafde agorafobe oudere vrouw. Aan het einde van het boek komen de verhaallijnen van Leah en Keisha, die haar naam veranderd heeft naar Natalie, bij elkaar en speelt Felix alleen in de periferie een rol. Smith scheidt de verhalen door elke hoofdpersoon een geheel eigen vertelstijl te geven: een nogal verwarde chaos van onafgemaakte zinnen en gedachten bij Leah, een mooie heldere maar schrijnende vertelstijl bij Felix en in eerste instantie ook bij Natalie, tot ook daar verwarring, onzekerheid en mentale instabiliteit de overhand krijgen. Een bijzonder boek!